Gezond verstand

"Gezond verstand is het best verdeelde goed ter wereld, aangezien

iedereen er immers ruimschoots voldoende van meent te bezitten!"

Descartes (1596-1650)

Achterstallige mening

Bij mijn thuiskomst uit Utrecht nu eindelijk eens dat actiepunt aangepakt wat al weken op mijn lijstje stond van 'Binnenkort afhandelen'. Je kent het vast wel: het kost zo weinig tijd dat je het niet de moeite waard vindt om er langer dan 3 minuten mee bezig te zijn, maar het gebeurt maar niet. Al met al denk je er langer over (Shit, nog niet gedaan) dan dat je het direct zou afhandelen, maar ja, is het een leuk klusje? Iets waar je vrolijk van wordt? Dacht het niet. Dus schuift het op en op en enfin, nu vanavond, eindelijk is mijn gehoorapparaat weer eens voorzien van nieuwe onderdeeltjes, schoongemaakt enz. Het mag geen naam hebben, maar toch, het is gebeurd. En het voelt goed.

In datzelfde licht moet het volgende worden bezien. Onder het doosje schoonmaak-gereedschap, lag een Volkskrant artikel van de vakantie van dit jaar, van 22 juli. In de vakantie was ik er erg van onder de indruk; mee eens en zo. Voor op mijn blog dacht ik toen. Maar het is er al met al nog niet op beland. En dat zit me net zo 'niet lekker' als het voorgaand. Dus nu dan maar in één keer alles goedmaken. Het lucht me vast op.

Het genuanceerde artikel van Marjanne van Zwol, politicologe en ethica is gelukkig nog te lezen op internet. Het gaat om een triest geval waarbij na een moord op een jonge vrouw de rechter uitspraak doet. In het oordeel wordt meegewogen dat de nog in leven zijnde moeder psychische schade ondervindt. Ik dank je de koekoek! Zal me een moeder zijn die het geen ene lor kan schelen dat haar dochter is omgebracht! Ik lees dat de dader daarvoor extra wordt gestraft?! Dat vind ik raar. Dat klinkt weer te veel naar 'het publiek wil dat meegewogen hebben' en 'we hebben nog een schandpaal over'. Andere ouder? Andere impact? Andere straf!

Van Zwol geeft nog een aantal suggesties waardoor de moeder psychische schade zou kunnen ondervinden, maar eigenlijk doet het er niet toe. Ik wist altijd dat als je een misdrijf begaat, de rechter daarvoor een pasklaar antwoord had: het wetboek. Tot 22 juli, toen hij verklaarde ontvankelijk te zijn voor andere maatschappelijke signalen, anders dan objectieve metingen. Ik zou zeggen: pas democratisch (dat wel ja!!) het wetboek aan als het niet meer voldoet. Maar om zo een oncontroleerbare (onverifieerbare) factor toe te voegen aan de rechtspraak vind ik een slechte zaak!

En ja, inderdaad, het lucht me op dit nu gezegd te hebben.

An Apple a day... (-of-) Stink Different

Houdt mij gezond op de ..plee....

Leuk voor de feestdagen :-)

Een echte chocolade-PI!

Blogged with the Flock Browser

De NVvW-dag

Raar voelde het wel, een beetje vreemd eigenlijk om tussen ± 350 vrouwen en mannen rond te lopen samen met Tanja op mijn eerste NVvW-dag. Het klinkt m.i. nog het meest naar de Nederlandse Vereniging voor Huisvrouwen (het bestaat nog!), maar dat laatste is vervangen door Wiskundeleraren en dan is het ineens heel anders.

Tot voor, als in een droom ben je bezig met je werk en je studie maar vandaag wordt je even bezien als docent. En dat voelt onwennig en vreemd. Ik ben immers slechts student. Maar ja, ik voel me ook nog steeds 25 en het schijnt dat dat ook een tijdje geleden is, dus misschien straal ik toch iets anders uit dan ik voel.

Ik kom van mijn opleiding allerlei bekenden tegen, zowel mede-studenten als docenten van mijn opleiding aan de HU. Maar ook een vriend die nu, sinds de uitzending op 11 september j.l. van Met het mes op tafel terecht een landelijke bekendheid is geworden, een heel andere rol vertolkt namelijk die van gerespecteerd Wiskundige en toets-deskundige.

Zelfs Jan van de Craats loopt hier rond en van hem heb ik nog Analyse I en II gehad, maar dat was dus in 1982, slik, 27 jaar geleden...

Maar was levert zo'n dag dan op? Allerlei interessante lezingen, seminars en workshops over rekenen (Hoe doet men dat nu tegenwoordig op de lagere school? De staartdeling-discussie. En ga zo maar door). Een markt met allerlei zaken als 3D-puzzels (zoals een plattegrond van berglandschap in drie dimensies), breinbrekers, boeken, tijdschriften, leveranciers van leerlijnen, Casio promoot de nieuwste Grafische Rekenmachine. En natuurlijk ook gewoon netwerken (Hé, hallo? Hoe gaat het?)

Kortom: "de huishoudbeurs voor Wiskundigen" en Tanja en ik hebben weer eens een ander uitje dan naar de film ;-)

FEEST!

Hoera, hoera! Zojuist krijg ik mail-bericht van mijn docente statistiek. Zowel

• Statistiek Vakinhoudelijk ("Als ik in een donkere kamer sta met allemaal witte en zwarte sokken, hoeveel sokken moet ik dan minimaal trekken wil ik met een compleet paar naar buiten gaan?")
• Statistiek Didactisch ("Hoe doe je een lesopening met een statistisch onderwerp? Bereid hem dan maar voor en voer hem dan uit...enz")

heb ik gehaald! Daarmee heb ik mijn eerste 6 studiepunten (3 punten elk) behaald! Maar belangrijker nog, ik ben blijkbaar geslaagd met mijn noodactie (scoor zoveel mogelijk punten in een half uur; zie eerder deze week)?! Nou ja, het moet niet maller worden allemaal!? Op naar het tweede kwartiel, eh, kwartaal (sorry, sinds alle statistiek zal het heel lang duren voordat dit mooie woord mijn vocabulaire verlaat.

Soms komt het leven iets te snel; verzeker uw wel

Tentamen (Statistiek Vakinhoudelijk)

En vandaag dus de dag van de waarheid: het eerste echte tentamen, de eerste krachtmeting, ha, nu moest het gebeuren! Alle weken voorafgaand aan dit huzarenstukje, waren natuurlijk allemaal slechts kinderspel. Hier ging het echt om; hier was het om te doen. En vandaag de ontknoping...!

Tja, wat is er van te zeggen? De eerste gedachtes die overheersen zijn toch die van teleurstelling. En waarom? Omdat het wederom niet gaat over de inhoud, het wel of niet kennen, snappen van de stof. Maar omdat deze sukkel, die geen horloge bij zich had, zich zo in een som vastbeet die taalkundig niet correct was opgesteld, dat het moeilijker leek dan dat het uiteindelijk was. Navraag leerde dat ik eigenlijk opnieuw kon beginnen. En toen ik hoorde dat er nog maar een half uur te gaan was, versnelde ik naar een tempo die mij absoluut ongekend vreemd was: drie sommen in 30 minuten... welnu, dat geeft te denken; dat verzeker ik je. Ik heb vanaf dat moment geprobeerd sommen te scoren, punten te halen en ik heb niet alles compleet kunnen doen. Helaas, helaas...

En de uitslag? Die is nog niet bekend, natuurlijk. Maar een 5,5 zou moeten kunnen en dan ben ik erg, erg blij zeg ik je. Dan lig ik onder de tap! Ha! In ieder geval zit het eerste tentamen er op. Weer wat leergeld -letterlijk- betaald (wekker mee, tijd plannen per som enz) en misschien toch nog succes?! En anders de herkansing; nu een lekker tukje doen en maandag kwartaal 2!

Mooie column

Bert Wagendorp in de Volkskrant vanmorgen, verwoordt zo goed dat ik het niet ga overdoen:

Volkskrant 31-10-2009, pagina 3

Bert Wagendorp Vijf jaar later

BERT WAGENDORP

Geert Wilders is extreem-rechts, hij ondermijnt de sociale cohesie en de democratie in dit land en hij is een gevaar voor de staatsveiligheid.

Dat staat in het nog niet verschenen rapport Trendanalyse Radicalisering, geschreven in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Op het ministerie zijn ze erg geschrokken van de conclusies. Ze willen dat die worden afgezwakt, omdat Wilders er anders wel eens mee aan de haal zou kunnen gaan.

Zo, we zijn weer thuis.

We onderzoeken iets, maar de bevindingen mogen niet naar buiten komen omdat dat wel eens nare consequenties zou kunnen hebben. In dit geval dat Wilders weer begint te janken dat hij monddood wordt gemaakt en zo nóg populairder wordt.

Overmorgen vijf jaar geleden werd Theo van Gogh vermoord door een psychopaat van Marokkaanse afkomst. Onmiddellijk na de aanslag gingen er stemmen op die eisten dat de moord op Van Gogh moest worden gezien als ons eigen Hollandse 9/11 (New York), ons eigen 3/11 (Madrid). Eindelijk hadden wij ook iets met elf: 2/11.

De aanslag op Van Gogh werd razendsnel ingepalmd door de neoconservatieve kliek die een tijd lang álles aangreep om haar merkwaardige wereldbeeld te onderbouwen. Na New York en Madrid was het nu ook in Amsterdam zo ver. Het aantal doden (1) lag bij ons iets lager dan in New York (2.973) en Madrid (191), maar het principe bleef gelijk. Het was een terreuraanslag.

Het front in de oorlog tussen het Westen en de radicale islam had zich verlegd naar de Linnaeusstraat in Amsterdam-Oost. Misschien zat Mohammed B. wel bij Al-Qaida en in elk geval waren er ongetwijfeld in elke achterstandswijk wel een paar jihadisten bezig met het in elkaar knutselen van bommen.

2 november 2004 was de laatste dag waarop je in gemoede kon volhouden dat Nederland een nuchter land is. Sindsdien weten we dat zulks een illusie is. We zijn een hysterisch moeras vol opgeblazen kikkers die allemaal begonnen te kwaken dat de gevreesde muzelman ook hier had toegeslagen.

Het begon nog diezelfde avond, op de Dam. Op het podium verscheen een volstrekt doorgedraaid type dat begon te blèren dat Theo tegen haar had gezegd dat ze haar rug recht moest houden. Het was Rita Verdonk, toen nog VVD, minister in het kabinet Balkenende II.

Twee dagen later zei vicepremier Gerrit Zalm dat het oorlog was. Toen wist je al dat het vermoedelijk verstandiger was het land voor een jaar of vijf te verlaten.

De moordaanslag op Van Gogh bracht Nederland sterker en langduriger uit balans dan de aanslagen op de Twin Towers Amerika, de bommen in de treinen van Madrid Spanje of de explosies in de metro van Londen (juli 2005, 56 doden) Groot-Brittannië.

Vijf jaar later blijkt niet de radicale moslim, maar de blonde islamofoob de grootste bedreiging voor onze staatsveiligheid: we hebben een lange weg afgelegd.

We zijn de linkse politieke correctheid ver voorbij – die bestaat niet meer. Het nieuwe politiek correct ligt nu aan de andere kant: Wilders verdient het gehoord te worden want hij legt de vinger toch maar mooi op de zere plek en de burger loopt met hem weg.

De pogingen de andere waarheden omtrent Wilders onder het tapijt te vegen passen wonderwel in het beeld van omkering: dat deden we vroeger met rapporten waarin akelige dingen over allochtonen stonden.

Wij durven nog altijd niet recht in de spiegel te kijken.

Studie is begonnen...

Trouwe lezers, (bedankt hiervoor!) weten het al maar de studie is begonnen en nu na een paar weken krijg ik de slag te pakken. Paniek slaat niet meer direct toe en producten als OmniFocus op zowel mijn Mac's als op mijn iPhone dragen hier toe bij. Zodra iets in mijn hoofd opborrelt kan ik het daarin kwijt, typend, dicterend of een combinatie van dit al met de wetenschap dat na afloop alles op alles platformen is gedistribueerd met dank aan OmniFocus en de webdisk van xs4all. Toch is het huiswerk straf en moeilijk te combineren met een baan en een druk sociaal leven. Een dag er tussenuit moet op je vrije dag of op de avond er voor. Afgelopen week was zo'n drukke week dat mijn vrije zaterdag er gewoon bij inschoot. Ik hoop de komende periode wat meer tijd te hebben i.v.m. de herfstvakantie wat dus gewoon betekent dat ik misschien geen vrije dagen hoef op te nemen van mijn werk om mijn huiswerk af te krijgen ;-)

Ondertussen slapen we dus al wel twee weken op de zolder. Knus, gezellig en een zee van ruimte (4m2) daar waar het oude bed stond! Je wilt het niet geloven! De strijkplank kan blijven staan evenals het droogrek. Het bureau van mijn vader kan makkelijk open en dichtklappen dus ik heb een ideale werkruimte gevonden. In de herfstvakantie komt het bureau van Tanja erbij zodat we vanaf dan een echter studeer-, was- en strijkkamer hebben.

En de zolder? Allemaal nieuwe geluiden om te horen en ook om te maken, want de Velux dakramen maken herrie (bij het openen en sluiten) voor de buren bij het open- en dichtdoen. Tja ons levens ritme is verschoven naar de vroege ochtend, en dan wil je nog wel eens een raampje opendoen :-)

TV kijken is wat moeilijker maar niet onmogelijk d.m.v. Uitzending gemist op de iPhone (Lekker naar 2 voor 12 kijken of Met het mes op tafel) of andere TV-series. Klein maar fijn! Dus al met al het is zo ontzettend geweldig, dat het niet is uit te leggen zo fijn! Zo heerlijk en prachtig om in je eigen zelfgemaakte ruimte naar het plafond te staren en te weten dat de gestuckte wand door ons beide is gemaakt en geverfd. Het leven kan zo mooi zijn. Hopelijk tot weer heel snel op dit kanaal.

MicroSucks

Dat de gigantische reus uit Redmond zo langzamerhand aan het wankelen lijkt te zijn, blijkt o.a. uit allerlei nieuwsfeitjes zoals nu ook deze. Was het niet al dat deze losers bezig zijn om alles wat Apple succesvol doet zodanig te kopiëren dat het resultaat de hoofdpijn bezorgt. De kopiën van de iPod die het net niet zijn maar wel voorzien van Millenium-bug(!), de iTunes Music Store die niet verkoopt, liefst tegenover de Apple Store hun 'MS Store' en nu dan weer het wegkapen van Apple Store personeel; om die over te halen naar hun MicroShit winkels. Hoe zegt men dat zo fijntjes? Imitatie is de oprechte vorm van vleierij?! Welnu, strategisch misschien slim. Men tracht zo goed personeel te bekomen en tegelijk Apple een nekslag toe te brengen. Maar zoals een Apple advertentie al zo fijntjes aangaf: hoe veel geld je er ook tegenaan gooit, met alleen maar adverteren kom je er dus niet.

Mijn verwachting voor 2010 is dat Windows 7 ook weer de ijskast in gaat, net als Vista. Ze hebben zelfs de prijs er van teruggebracht. Mensen kun je niet blijven bedonderen na het LongHorn-Vista-debacle om ze nu wéér geld uit de zak kloppen voor een loze belofte!? En als Windows 7 het niet is gaat Windows 8 het vast worden, en anders Windows 9 wel. Of anders Windows 2018 wellicht, hahahahahahaha. Losers!

Hero

Geen knip voor de neus waard

De machtige invloed van computers

Een ambitieuze IT-er besloot eindelijk maar eens een vakantie te nemen. Hij boekte een cruise en ging op weg. Onderweg stak er echter een orkaan op en het schip verging. Na een tijdje spoelde de man aan op het strand van een onbewoond eiland, er waren geen andere overlevenden en alles wat er te eten viel waren bananen en kokosnoten. Hij bracht z'n dagen door met bananen eten en kokosmelk drinken en de zee af te turen naar een teken van leven. Maanden gingen voorbij zonder dat hij iets zag.

Op een dag echter zag hij een klein bootje aankomen. Het was een roeibootje met aan boord de prachtigste vrouw die hij ooit had gezien. Ze legde aan en liep naar hem toe. "Wat doe jij hier?", stamelde de man. "Oh", zei de vrouw, ik ben aan de andere kant van het eiland aangespoeld." "Maar hoe kom je dan aan die roeiboot?" " Die heb ik zelf gemaakt; de roeispanen van bamboe en de boot zelf van het hout van de eucalyptus boom. De kieren heb ik dichtgemaakt met rubber uit de rubberboom." "Maar dat alles zonder gereedschap of machines?" vroeg de IT-er. "Oh, maar dat was geen enkel probleem," zei de vrouw, "de rotsen bevatten een bepaald erts dat metaal bleek te bevatten als ik ze verhitte. Ik maakte gietmallen in de rotsen en zo kon ik gereedschap maken, en daarmee ook machines. Maar eh, heb jij hier iets te eten?" "Alleen maar bananen," zei de IT-er.

"Laten we dan naar mijn huis gaan," antwoordde de vrouw. En ze roeiden naar de andere kant van het eiland. Daar aangekomen legden ze aan aan een kade en de vrouw voerde de IT-er mee naar een prachtige bungalow. De IT-er was met stomheid geslagen. "Het is niet veel, maar ja, je probeert er wat van te maken," zei de vrouw. Eenmaal binnen vroeg ze of hij iets wilde drinken. "Nee," zei hij, "ik heb genoeg aan die kokosmelk." "Maar ik heb ook bier," zei de vrouw, "eigen gebrouwen weliswaar, maar het is wat. Ik ga me even omkleden. Als je wilt kun je even een douche nemen en je scheren." De yup ging naar de badkamer en vond inderdaad een scheermes gemaakt van bot waar omheen twee schelpen waren gebonden, het werkte perfect. "Deze vrouw is fantastisch!", dacht de IT-er, wat zou ze nog meer in petto hebben?

Terug in de woonkamer vleide hij zich neer op de bank. De vrouw kwam binnen in een jurkje van zijde, ze kroop naast hem op de bank en begon op een manier die niet veel te raden overliet in z'n oor te fluisteren. "Weet je..." zei ze, "we zijn hier nu allebei al een paar maanden, en ik weet zeker dat er iets is iets waar je al die tijd al op wacht, iets wat je al die maanden al gemist hebt..." Ze keek hem diep in zijn ogen, hij kon niet geloven wat hij hoorde. "Bedoel je," begon de IT-er... "bedoel je dat ik...........dat ik..... dat ik vanaf hier......... m'n e-mail kan checken?"

't Zal je maar gebeuren

Sinterklaas

Dit artikel verschijnt natuurlijk nadat al weer weken in de supermarkten chocoladeletters, speculaas, kruidnoten en ander strooigoed, in grote gezinsverpakkingen zijn verschenen. Sinterklaas komt er aan; het is maar dat u dat weet!

Volgens mij is het nog september; van het weekend kon je nog lekker in de zon zitten, dus dat kan ik dat nooit zo goed rijmen met een oude grijze man die op zijn schimmel die over besneeuwde daken rijdt om zijn verjaardag te vieren ZO IN DECEMBER, JA!

Het is best met jullie middenstanders. Maar dan wel zoals het hoort: dus volgens de Sinterklaas-normen en waarden die daar voor staan! Want u dacht toch niet dat elke willekeurige boerenlul zich mocht uitgeven als kindervriend.

Wiskunde?

Nee geen wiskunde, maar wat is deze uitspraak ontzettend mooi:

"Geluk is het enige wat verdubbelt als men het deelt"

-- Albert Schweizer

Zo moet het dus niet...

Zo voelde ik mij een week geleden (Klik en geniet, ja het geluid wel een beetje aan zetten ;-)

Booreiland

Lees net voor de verandering eens de Volkskrant en in de Economie bijlage staan twee artikelen die mij tot razernij drijven. De eerste gaat over Minister Bos die maandag in het tv-programma Nova in felle bewoordingen meldt dat we in Nederland verder kunnen gaan dan internationaal met het terugdringen van absurde bank bonusregelingen. Hij stelt een drietal aanpassingen voor:

• de bankiers-eed
• het bankiers-examen
• het bonusplafond

Dat klinkt leuk, denk je dan, maar... als Boele Staal, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB), al twee(!) dagen later precies die drie eisen inwilligt, dan voel je dat het ergens niet klopt. Inderdaad, want wat blijkt:

• de zakenbankiers blijven buiten schot
• ontsnappingsclausules om van het bonusplafond af te wijken (pas-toe-of-leg-uit)
• opties en aandelen constructies vallen er blijkbaar buiten
• welkomst en retentiebonussen vallen er ook buiten

Oh ja, de bankiers vinden alle ophef maar schromelijk overdreven. Die vreselijke witte boorden criminelen die vorig jaar nog met hangende pootjes bij diezelfde minister aanklopten voor een financiële injectie omdat ze ander failliet zouden kunnen gaan. Jaja... tuurlijk... Bonanerende Bankiers is een vlag die de lading volledig dekt (briljante woordspeling bedacht door Thomas van de Dunk).

Het tweede artikel maakte het geheel voor mij te bont voor de zaterdag:

Het boekingskantoor, The Entertainment Group (TEG), van Marco Borsato verkeert in financiële problemen; zie hier, hier en hier. Bij datzelfde bedrijf zitten namen als Ilse DeLange, Guus Meeuwis. Joop van den Ende is er lid van de Raad van Commissarissen.

Als ik dat lees denk ik: "Tjonge, aan faam en naam geen gebrek; blijkbaar alleen aan geld?Blijkbaar is een RvC dus toch een wassen neus?" Maar als ik doorlees, zie ik dat er mogelijk faillissementsfraude is gepleegd bij Lab Venture Capital, een dochteronderneming van TEG. Lab Venture Capital (het "Under Construction" is wel héél ziek) kocht kwakkelende bedrijfjes op net voordat ze op de fles gingen, maar bracht ze eerst nog even elders juridisch onder, naar een sterfhuisadres.

Wie hier aan schuld heeft mogen de advocaten en rechters betwisten, maar ook deze witte boorden criminelen mogen van mij met de Bonanerende Bankiers op hetzelfde boorplatform in de Noordzee worden opgesloten; zonder reddingsvest, boot, of wat dan ook. Slechts uitgerust met één hengel en een doosje lucifers.

Dan moeten ze om te overleven, als ze willen eten de hengel samen leren delen; ik geef toe, dat wordt een mega-uitdaging voor ze. Woorden die ze stuk voor stuk moeten opzoeken in Van Dale.

De lucifers kunnen ze aanwenden om de vis te koken; het benodigde gas daarvoor moeten ze zelf maar aanboren. Lukt dat ze niet, dan vreten ze maar sushi!

Terug die haan!

Vanmorgen heeft minister Plasterk met een hoogwerker de haan teruggeplaatst op de toren van de Pieterskerk in Leiden op de gedenkwaardige datum en tijdstip 09-09-09 om 09:09. De foto's zijn hiervan getuige. Om eerlijk te zijn; ik wist niet dat-ie weg was?

Leuk is om te zien dat de fotograaf op de rechterfoto met een been uit het dakraam hangt om zo een fraai plaatje te kunnen schieten. Vast fraaier dan deze.

Naschrift 12-09-09: Toen ik de foto's zojuist nogmaals bekeek wist ik het zeker; we zijn gefopt die dag! De haan staat er na afloop helemaal niet op! En als ik nu uit mijn raam kijk wel. Wedden dat er geen haan naar kraaien zal?

Pompen of verzuipen!?

Het heeft even geduurd maar ik meld me hier weer aan het blog-front. Na gisteren kan ik stellen dat de eerste week er op zit van mijn studie. Ik leef nog wel maar vraag niet hoe. De wat dramatische kop was het eerste wat me te binnen schoot toen ik vorige week aan mijn blog-dacht. 'Is dit wel wat ik wil?' Maar ook 'Waarom?' is door mijn hoofd gegaan. En tenslotte ook 'AAAAAAArrgghhh...'.

Je vraagt je misschien af waarom ik je er mee lastig val. Dit doe ik mezelf toch aan? Dat klopt! Touché! Maar op dit moment heb ik even de rust om iedereen die het weten wil te informeren hoe het gaat, omdat dit sneller werkt dan iedereen apart op de hoogte te stellen. Het was, correctie, het is zwaar. Naast je werk serieus een opleiding volgen, zo had ik al kunnen weten van mijn lieve vrouw, vereist doorzettingsvermogen, relativeringsvermogen, doorzettingsvermogen, conditie en een hele grote hoop zen.

Alles is nieuw: het gebouw, de mensen, de gebruikte computersystemen (o.a. Micro$hit, het Rooster systeem, Mail-systeem, enz). Zelfs de rekenmachine is GR(RRRR) geworden en meteen niet meer makkelijk te gebruiken. De Wiskunde boeken lijken infantiele kleurenstrips te zijn geworden, maar bij nader inzien gewone boeken te zijn met opgaven die behoorlijk uitdagen. En tot overmaat van ramp aanwezigheidsplicht bij bepaalde vakken. En bovenal geen informatie stop! Het gaat maar door. Openingstijden van de Mediatheek, van het restaurant. En de chipknip. Altijd kon ik zonder, tot nu :-(

's Avonds tussen alle lessen door een hapje gegeten. Een half uur slechts maar het eten is goed verzorgd. Ook de docenten reageren prima op vragen die je kunt mailen. Maar toch blijft het gevoel overheersen de eerste week van: 'Wat doe ik mezelf aan? Waar zijn mijn vrijstellingen nu goed voor?!'.

Het blijkt dat in het derde en vierde jaar veel van mijn vrijstellingen zitten. Het tweede jaar wat minder en het minst... je raadt het al... in het eerste jaar. Gelukkig heb ik een hele lieve vrouw die mij prima helpt; niet door voor te zeggen o.i.d. maar als docent. Me leert te plannen (MEGA-belangrijk!), met me overlegt, soms kookt, boodschappen doet, dan weer me leert te relativeren enz. Geweldig Tanja!

En dan gisteren. Wederom een lange dag. Van 8 tot 21 bezig met kopiëren, lezen, lessen, PC's en het lijkt al zelfs een beetje dat je dit altijd al deed? Dat is raar?! Het lijkt al iets beter te gaan. Dit is natuurlijk geen enkele garantie over hoe het verder gaat. De tijd zal het leren. Alleen nog al dat huiswerk, bareuh...

Mooie reis.

Gisteren weer eens met de gele rups club gereisd en genoten van de vele gedichten en citaten die hierop waren aangebracht.

The Taking of Pelham 123 (one two three)

Gisteravond heb ik de film gezien, na het lezen van de Volkskrant recensie over de herverfilming van "The taking of Pelham 123". Het origineel (met "One Two Three" in de naam ;-) heb ik vroeger ooit gezien en de film moest het hebben van de sterke rollen van de hoofdrolspelers, Walter Matthau en Robert Shaw. Te meer daar de special effects rond die tijd het niet halen met wat er nu allemaal mogelijk is. Denzel Washington speelt de rol van Walter (Matthau) Garber en John Travolta die van (Robert Shaw) Ryder. Die zijn perfect gecast voor hun vertolking. De hele film is een achtbaanrit, zoals te doen gebruikelijk voor dit genre. En ik heb me kostelijk vermaakt maar toch dacht ik vanmorgen 'Er mist iets aan de film' en nu weet ik ook wat.

De film leunt in deze versie zo zeer op de snelle montage, de achtbaan rit en de twee hoofdrolspelers, dat als je je na afloop afvraagt wie er nog meer meespeelden in de film, je het antwoord schuldig moet blijven. Ook is er weinig spitsvondigs meer over van de ontknoping, dit i.t.t. het origineel (Voor zij die hem gezien hebben, is het volgende voldoende: Hatsjoe!).

Is er dan helemaal niets positiefs over de film te zeggen? Tuurlijk wel. Het biedt aangenaam vermaak en ontspanning. Maar ik had het kunnen verwachten, dat elke film na de briljante vorige (Mannen die vrouwen haten), moeite heeft om de hooggespannen verwachtingen van een spannende film waar te maken.

Status bedombouw

Ze zeggen altijd dat oude huizen niet symmetrisch gebouwd zijn, waardoor het meteen het predicaat krijgt van "Oud" en "Zo Gezellig" en "Leuke details!" Het was vroeger niet "Van te voren allemaal zo bedacht". Tot zo ver het stukje roze wolken dromenland waaraan bijna elke jaren 30 huizenbezitter zich graag schuldig maakt. Nee dan ik. Een huis uit het laatste jaar van de vorige eeuw, maar gebouwd met oude hofjes kenmerken zoals bijvoorbeeld het kenmerkende monumenten groen voor de voordeur en ramen. En sinds we het plan hebben opgevat om de zolder gereed te maken, opdat deze ooit als slaapkamer kan gaan dienen, kom ik er achter dat onze woning wel véél details heeft die overeenkomsten vertonen met die oude jaren dertig woningen.

Zo blijkt het midden van het dak, niet het midden van het huis te zijn... Misschien is dit voor menige "doe-het-zelver" een open deur van hier tot Tokyo, maar voor mij was dit even een "Ok... zucht"-moment. Natuurlijk komt het midden van het bed onder de nok uit; nog niet gehinderd door deze kennis hadden we dat al uitgemeten. Alleen blijkt nu dat links en rechts van de bed-ombouw de bergruimtes van afmeting zullen gaan verschillen. Gelukkig heeft de aannemer ook geen moeite gedaan om de balk horizontaal te bevestigen; de balk die de zoldervloer voor en achter scheidt, in de logische verhouding 40-60%. Ook blijken de schuine daken door te hangen. Dat werd al opgemerkt bij de aankoopkeuring en dat zal ik daarom voortaan maar als pittoresk detail bestempelen en niet over doorzaniken.

Een ander pittoresk detail was natuurlijk dat de water- en cv-leidingen opvallend gemonteerd zijn op plaatsen die ik nooit zou hebben gekozen. Wie wil er nu iets met de zolder doen? Niemand toch? Dus hop, even over de vloer de leidingen leggen i.p.v. ze weg te werken in de 30 centimeter ruimte die er ligt tussen het plafond op de eerste verdieping en de zoldervloer. Tja, had gekund.

Zodra bedacht is met welk systeem de bergruimtes open de dicht gedaan kunnen worden, is de ombouw feitelijk klaar. Dus tot die tijd nog even een kleine blik op de oude stand van zaken. We zijn wel al ietsjes verder, maar ja, nu gaat de opleiding van start (Joehoe, ik heb mijn HU-kaart binnen!) en zal ik zeer waarschijnlijk hiervoor minder tijd hebben... Maar wat zullen we hier héérlijk slapen...!

Snoopy

Sinds ik weet niet hoe lang ben ik al een enorme fan van de Peanuts en dan met name die afleveringen waarin Snoopy, dat lieve eigenwijze hondje de hoofdrol speelt. Vele boekjes zitten nog opgeslagen in dozen, wachtend op betere tijden. Tot die tijd moeten we het doen met een toepasselijk avontuur.

Invisible Shield or no shield at all?

Na de aanschaf van de iPhone was mij verteld dat deze 4-8 weken levertijd zou hebben en dat zou mij voldoende tijd moeten geven om een goede bescherming te kiezen voor dit dure speeltje. Omdat ik destijds al gehoord en het resultaat van Invisible Shield gezien had op een iPod, besloot ik internet af te struinen naar Horror-verhalen om mijn als altijd euforische buien naar een realistisch niveau terug te brengen. Er moest wel iets mis zijn; het kán toch niet dat iets van $28,50 zo'n beschermend effect kan hebben...?

Het spreekwoord zegt niet voor niets "zoekt en gij zult vinden", dus ja hoor, daar kwamen ze.

• Iemand sneed de speciaal vormgeven en uitgestanste, beschermende folie maar direct bij zodat de uitstulpels weg waren; anders was het toch niet aan te brengen. Te vergelijken met het aanbrengen van boeklon op een waardevol boek in je collectie; alleen dáár, waar het makkelijk plakken is, maar niet daar waar bescherming nodig is: de hoekjes en randen.
• Een ander schreef: "I'm fairly talented, but couldn't master this". Waar ze dan precies talented in was, zal altijd wel een raadsel blijven maar het leek er op dat ze met een scherm vol luchtblaasjes bleef zitten. Iets wat ik totaal niet kon rijmen met de hoeveelheid lovende kritieken.
• Op diezelfde site is er iemand die meldt: "It completely destroys the good looks of the device".

Het moge duidelijk zijn: ik had de aanschaf al verricht vóórdat ik naar bovenstaande op zoek was gegaan...

Ik nam mij voor om een aantal zaken in acht te nemen:

• Blijf rustig, de luchtbellen verdwijnen na 12-24 uur en mogelijk nog na enkele dagen.
• Laat je iPhone in zijn originele doosje drogen, zodat je een natuurlijke omsluiting van het apparaat hebt.
• Lees de gebruiksaanwijzing. Blijf rustig als het niet direct lukt.
• Leer de palming-techniek, bijvoorbeeld hier en hier.
• Blijf rustig. Gebruik voldoende vloeistof bij het aanbrengen.
• Denk aan hoe je vroeger gekleurde plastic beestjes op de douchewand of de ruiten van auto's aanbracht!

En zo was het afgelopen maandag dat het pakketje, na een week over de wijde wereld gereisd te hebben, mij mocht aandoen: mijn Invisible Shield!

Diezelfde maandagavond heb ik eerst de voorkant aangebracht. Dat was makkelijk, had ik begrepen en ondanks de korte, simpele handleiding en tips, is de allerbelangrijkste en ik herhaal hem nog even: blijf vooral rustig! Het lukt namelijk niet direct, omdat je je iPhone niet wilt verzuipen in het vocht. En tóch is dat wat je bijna moet doen, wil alles soepel verlopen. En ook de buitenkant van het folie moet vochtig zijn, anders kun je de luchtbellen niet wegwrijven.

Vanmorgen heb ik tevreden naar de voorkant gekeken. Die zag er fraai uit, dus moest gisteravond de achterkant er op en dat is geen sinecure. Vooral het kalm blijven is een niet te onderschatten voorwaarde voor het behalen van succes! Ook een schone werkomgeving trouwens met (meegeleverde) pluis-vrije doek, slik, dat is niet helemaal naar wens gegaan maar op dat moment kan je dat toch niet meer terugdraaien.

Want het begin gaat wel; je hebt immers ervaring van de dag ervoor :-), maar de rondingen, uitsparingen en uitstulpsels vereisen héél wat aandacht. De camera opening moet vrijblijven net als de hard- en zacht-knoppen, de connectoren voor de voeding en de hoofdtelefoon. Nou, voordat dat probleemloos blijven zitten ben je een uur of 1,5 verder.

Bekijk eventueel de filmpjes op YouTube. Sinds 11 augustus 2009, 19:12 zit er een Invisible Shield rondom mijn iPhone, joehoe! Victorie!

Mannen Die Vrouwen Haten

Vanavond in het Trianon-theater, de enige échte bioscoop van Leiden, geweest om daar Mannen Die Vrouwen Haten te zien. In één woord gewéldig. Daarvoor ga ik naar de bioscoop. Briljante acteurs, een sterk en onderhoudend verhaal wat je in je stoel duwt en waaruit je bij tijd en wijle opschrikt van de gebeurtenissen; dan weer wordt meegenomen in de achtbaan van het zilveren scherm. Ik ben nog onder de indruk en ben zo blij dat ik nog twee delen mag verwachten. Is dit de film van 2009? Ik verklap alleen maar dat je hem moet gaan zien; vrouwen én mannen.

Hij is binnen!

Vanmiddag heb ik een telefoontje gekregen van T-mobile. De 4 tot 8 weken levertijd van mijn felbegeerde, maar o zo lang uitgestelde aankoop, is teruggebracht tot 1 week. Er was een nieuwe zending ontvangen, dus... Ik ben vanavond direct uit het werk langsgereden en heb hem afgehaald. En dan zegt het apparaat dat er een sim-kaart ontbreekt. Schattig hoor. Maar waarom is nou dat stukje documentatie niet geleverd? $#!@$@#$$%# Gelukkig helpt internet hierbij, want blijkbaar zijn er meer mensen die de subtiele hints van Apple niet begrijpen.

Maar als-ie het dan doet, in één woord Wow... wat is die iPhone mooi! En zo verdraaid intuïtief!? Hop... 30 gratis* programma's er op. Een paar duizend foto's. Muziek komt morgen wel. Even draadloos op mijn netwerk thuis en voorlopig alleen bellen via Xs4all want de SIM-kaart doet het pas na de nummerportering. Geen probleem! Voorlopig eens kijken wat je allemaal met dit wonder der techniek kunt. Helaas niet dit artikel schrijven want dit invulveld wordt niet als zodanig herkend. Jammer... Maar even kijken hoe dat alsnog anders kan. Vooralsnog een paar slapeloze nachten tegemoet...

* Naschrift: correctie, want ik heb direct al één programma gekocht, 1Password Pro: de samenwerkende component op de iPhone van mijn geliefde 1Password-applicatie. Al mijn wachtwoorden, snelkoppelingen etc. draagbaar en direct toegankelijk. Bløf zong het al... ;-)

Ingeschreven!

Joehoe! Ik ben ingeschreven. Het heeft even geduurd, lag deels aan mij dat ik bepaalde gewaarmerkte kopiën (Zalig woord! Wat kan de Nederlandse taal toch mooi zijn...) van diploma's was vergeten te doen toekomen. Maar nu ik terug zijn van vakantie, bleek een check op StudieLink voldoende!

Bananasplit (2)

Ditmaal zijn de filmpjes nep; tenminste van de eerste twee weet ik het zeker, maar daarom niet minder grappig. Want je zal toch maar in dit toestel zitten...

En dat het zelfs in Afrika wel eens Vrijdag de 13e kan zijn toont dit filmpje aan...

Het afsluitende filmpje tenslotte is een absolute must! Het zou ook best wel eens kunnen zijn dat dit namelijk echt gebeurd is en dat de computer hier niet aan te pas is gekomen.

Onyx (freeware)

Wat ik al eerder vermoedde en schreef op 28 juni 2009 is MainMenu 2.0 sinds 12 juli 2009 shareware geworden. Daar is niets op tegen natuurlijk, maar deze versie biedt niets veel nieuws, behalve nieuwere gelikte iconen en een extra Airport-onderhoud uit het keuzemenu. 16,80 euro vragen ze in Wenen. En dat is voor mij dus een bye bye MainMenu 2.0, hup, in de prullenmand met AppCleaner; Onyx wordt het dus voortaan voor mij.

Schoonmaken, controleren, etc. etc. Een andere layout van de Dock, Safari. Het kan allemaal, legaal, met freeware Onyx.

Bananasplit

Bloopers blijven voor mij altijd een Ralph Inbar-gehalte houden. Als kind vond ik het te gek, heb er vaak en veel om gelachen en ik betrap me er op dat de hedendaagse slappe aftreksels van Bananasplit suf geluld worden door Hans Kraaij en andere B-garnituur presentatoren. Deze programma's zijn prima te bekijken, zónder geluid (tip!). Dan erger je je tenminste niet aan de saaie, "ik-lees-voor-van-de-autocue-maar-heb-geen-enkel-besef-waar-ik-het-over-heb"-voorlees stem. Natuurlijk was Bananasplit destijds een vernieuwing t.o.v. het zeer stoffige Poets uit de jaren 60 van de vorige eeuw. En ik begrijp dat Frans Bauer ("De Groot: braaaaak-geluiden...!") het momenteel opnieuw probeert onder dezelfde naam. Maar een Bananasplit zonder geluid en beeld (nog een tip!), lijkt me weinig de moeite waard.

Dit gegeven, dat een oude formule maar telkens weer moeiteloos kan worden opgewarmd en opgebakken, geeft aan wat er dus als ongeschreven wet geldt: humor is van alle tijden. En bloopers raken de kern van humor: leedvermaak!

Je mag er eigenlijk niet van houden want het is eenvoudige, meestal platte, fysieke humor. En ik houd er van. Zoals in dit soort filmpjes hieronder. Door de combinatie van de muziek en montage, houd ik mijn ogen niet droog. Ik hoop jullie ook niet ;-)

Gemotoriseerde blunders...

Of waarom vrouwen ouder worden dan mannen...

Daar staat weer tegenover dat de motoriek van datzelfde vrouwelijke geslacht, in dit filmpje te wensen overlaat.

Tenslotte om af te koelen, wat zwembad-acties...

Privacy anno 2009 (vervolg)

Op Tweakers las ik zondag gelukkig twee goede initiatieven om veilig email verkeer in Nederland te kunnen bijven garanderen, n.a.v. het besluit afgelopen week van de Eerste Kamer om de bewaarplicht van 1 jaar op mail. Hoe dat straks concreet zal worden uitgewerkt is stap 2; de eerste is -thank God- gezet!

Vakantiegevoel

Vroeger, nou ja, laten we zeggen zo ruim 25 jaar geleden, was de term vakantie voor mij een abstract begrip. Een periode waarin geen betaalde arbeid verricht werd. Een periode waarin me hopeloos duidelijk werd dat mijn hele leven was ingesteld op WES (werken, eten & drinken, slapen). Ergens in het jaar hield dat ritme op, om gelukkig na 3 tot 4 weken weer hervat te kunnen worden. Ik vond het maar niets: alle vaste patronen, waren pijlers die het leven hielpen vorm te geven. Wat bezielde de mens om hier, willen en wetens, bijna een maand van het jaar op te offeren voor nare gevoelens in de buik, een onbekende omgeving (Waar ben ik nu verzeild geraakt?), vreemde eetgewoontes, niemand die je kent, enz. enz. De lijst is te lang om over te nemen. Maar ik doe het nu simpel af als: dat was dus vroeger.

Met het klimmen der jaren heeft dat angstige vakantiegevoel plaats gemaakt voor: zalig, eindelijk vakantie...! Ik kan me bijna niet meer voorstellen dat ik er dus vroeger ánders over dacht. Je wordt natuurlijk volwassener, leert jezelf beter kennen. Maar vooral dezelfde omstandigheden van een andere kant te bezien. Het eerste natuurlijk het eten, dat veelal erg lekker blijkt te zijn. De vreemde omgeving los je op met plattegronden van de omgeving, of nu TomTom's en iPhones, een volle tank benzine met jerrycan en geld, Capitool gidsen enzovoorts. Verre oorden als Australië -doorkruisen met een camper!-, China -lopen over De Muur...- of Afrika -wilde dieren proberen te zien in hun natuurlijke omgeving-; ze trekken nu aan mij als een ongelooflijke sterke magneet. Om hun cultuur, flora en fauna een stukje te mogen laten opsnuiven.

Dit jaar is het doel lekker abstract: dáár, waar de zon schijnt. Dat kan Frankrijk zijn, of Italië als het zo uitkomt, misschien zelfs Barcelona?! Rust, voorbereiden op de studie in september, sudoku's, lezen, elkaar weer eens een tijd onafgebroken zien. Natuurlijk: ik zal Nederland met familie & vriend(inn)en wel missen, maar zoals een beroemde Californische gouverneur ooit pakkend zei: I'll be back!

Crea Bea

Ditmaal een crea de bea poging met het Wacom-teken-tablet. De gebruikte software is PixelMator. That's all folks!

Privacy anno 2009

Heb ik me hier op dit bescheiden platform als eens druk gemaakt over Google en de komende VOIP dienst. Maar dat was nog maar kinderspel met wat er in Nederland gebeurt. Gisteren kreeg ik mail van mijn internet leverancier. Een prima leverancier trouwens, XS4ALL. Helaas moeten ze conform de zojuist aangenomen wet, zoals elke andere internet leverancier, 12 maanden historie bewaren over wie ik mail, van wie ik mail krijg, wat er in staat enz.

Tot zover dus anonimiteit in Nederland. En denk dus niet dat je door over te stappen van leverancier hieraan kunt ontsnappen. Terug naar de postduiven? Of krijgt TNT Post het weer druk met brieven die nu meer dan ooit geschreven zullen gaan worden?!

In 1949 beschreef George Orwell een toekomstvisie over 35 jaar later: 1984. En 25 jaar na 1984 is bovenstaande een feit. Laten we proosten en vooral veilig het internet opgaan. Mail beveiligen met data encryptie en anoniem surfen dankzij Tor.

Onder het mom van 'terrorisme-bestrijding' worden nu wetten aangenomen die voorheen geen kans hadden. Wetten die geen problemen oplossen maar iedereen alleen nog kwetsbaarder maakt voor misbruik van gegevens. O Nederland, let op uw seack!

Studie lijkt te beginnen...

Sinds 18 januari 2009 heb ik mij ingeschreven bij de HU voor een deeltijd opleiding 2e graads Wiskunde. Sinds een zes-tal weken word ik achtervolgd door instanties als Studielink, de Informatie Beheer Groep en de HU zelf. Iedereen meent mij iets te moeten melden of heeft vooral iets te vragen: studiegeld, diploma's, programma voor komend schooljaar, boekenlijst enz. Maar iedereen stelt bovenal in hun brieven dat ik ergens uit mag opmaken dat ik ben ingeschreven. Oh nee, stel je voor!

Dat is zo iets dat je betaalt voor beton wat gestort wordt, ramen en deuren die geplaatst worden als je maar geld overmaakt, dakpannen die worden afgeleverd mits je over een credit card beschikt maar nergens mag je uit afleiden dat er een huis voor jou gebouwd gaat worden.

Ja hoor... natuurlijk.

Als ik twee maal met mijn fietsbel bel...

...nou dan weet je het wel, zong Max van Praag in de jaren 50. Een grappig, vlot, lief liedje waaraan ik moest denken toen ik las dat de één na saaiste gemeente van Nederland is opgenomen in het Guinness Book of Records. Eén na saaist, omdat we sinds Herman Finkers weten dat de allersaaiste gemeente Almelo is. Maar Nieuwegein heeft zich voor mij definitief opgeworpen als gemeente die een poging heeft ondernomen om Almelo van de troon te stoten.

Men heeft namelijk 992 "wat-moet-ik-anders-op-mijn-vrije-zaterdag-doen?"-mensen bereid gevonden hun fietsbel(!) te laten klingelen. Tjonge. Het oude record stond op 885. Wat hebben we vandaag toch weer ontzettend veel bereikt: het record is verpulverd met 107!!! Zie je het voor je?

Statistisch gezien moet een substantieel deel hiervan Wilders-stemmers zijn. Ongeveer 30% gezien de laatste stemming voor Europa. Dat zijn dus 300 mensen die vinden dat vrouwen met hoofddoekjes onaangepast zijn aan Nederland. Ondertussen staan diezelfde 300 idioten, samen met de 600 andere malloten, op hun vrije zaterdag zinloos herrie staan te maken voor hun fifteen minutes of fame. En als ze niet aan hun fietsbel staat te frunikken, zijn ze wel aan het zaklopen, koekhappen of andere typische Hollandse recordpogingen aan het ondernemen.

Het lulligste van deze belachelijke recordpoging is natuurlijk de zinsnede "Het fietsbelconcert werd gehouden in park Oudegein.". Get a life...

Lattenbodems! (naschrift)

Zoals bekend is een glas altijd half leeg of vol. Kon ik van de week 's nachts niet slapen omdat ik mogelijkerwijs een nóg betere lattenbodem aan mij voorbij had laten gaan; na twee nachten volledige nachtrust ("De Groot... Snurkgeluiden") zie ik dat de acquisitie naar tevredenheid is verricht. Uitgepakt, geplaatst, beslapen en in orde bevonden. Zelfs al één keer gebruik gemaakt van "het voeteneinde een ietsie-pietsie omhoog... " gevolgd door een "Hè, lekker...". Ook al is het nog het bestaande matras, het slaapt nu al beter. Kom ik straks nog wel het bed uit?

De kustwacht...

Hoop dat onze vakantie beter gaat bevallen!

Lattenbodems!

Altijd geweten dat er genoeg op beddengebied te koop is. En omdat ik wel veel zelf wil doen nu het bed gemaakt moet worden, maar niet alles, vandaag het plan opgevat om twee lattenbodems te scoren. In het snikhete weer naar de beddengigant die vandaag, zoals elke dag, uitverkoop hield. En dan sta je daar: goedkoop en goedkoper, tot duur, duurder en duurst. Beuken, grenen, geniet, verzonken, verstelbaar met of zonder motor. Wat wilt u? Ja, lekker slapen natuurlijk maar geen enkel bed wordt zo aangeprezen en in elke prijsklasse slaap je naar omstandigheden heerlijk. Na een half uur wisten wij het zeker: onze zolder met zelf gemaakt bed zou worden uitgerust met elektrisch verstelbare hoofd- en voeteneinde, al vast rekening houdend met het feit dat het tien jaar zal meegaan en we mogelijk in die jaren gebruik (moeten) maken gaan van deze luxe! Want, zijn we bijvoorbeeld ziek, dan krijgen we acuut malle kuren dat het hoofd drie en de benen vijf centimeter omhoog moeten, onafhankelijk van elkaar, want anders worden we dus niet beter anno 2009. En het is uitverkoop, dus het had ook nog eens twee keer zo duur kunnen zijn. En thuisbrengen? Dat is toch gewoon twee keer rijden meneer? Bareuh...

En dan hebben we nog zo'n sessie te gaan, maar dan voor matrassen. Ik verheug me nu al op schuimrubber, pocketvering, springvering, traagschuim maar in ieder geval geen binnenvering want de elektrisch verstelbare 28 beukenhouten latten voor ergonomisch ligcomfort sluit de laatste uit. Op basis van alleen de naam al gaat mijn voorkeur nu uit naar traagschuim; zalig!

P.S. Nog net even (sorry, Tanja...) de oude met de nieuwe bodems vervangen in het oude bed. Gewoon om te kijken of de motor het doet en of het past. Dus vannacht de eerste nacht op een gedeeltelijk vernieuwd bed. Zou het voelen als een prinses op de erwt of slaap ik een gat in de dag?

P.S.2. Zie nu dat je ook bodems met dwarslatjes hebt, die over de rand van omlijsting heen gaan zodat je de rand niet zo voelt. Onze huidige latten vallen helaas binnen de omlijsting dus er verandert niet zo veel. Dus ben ik er niet gerust op; het voelt niet goed. Ai ai ai... is dit de eerste barst in mijn bed idylle? Morgen meer...

Belangrijke mededeling vanuit Rome

Piramidespelen en zo

Bernard Madoff heeft vandaag 150-jaar gevangenis straf gekregen. 150 jaar... 150 jaar... Ik weet nog niet wat ik belangrijker vind; het hoofdtelwoord 150 of het zelfstandig naamwoord jaar. De combinatie is briljant! Ik ken niet zo veel mensen van 150 jaar of ouder. Wel mensen die zich zo oud gedragen, maar daar gaat het hier nu niet om. 150 jaar. Gewéldig. Dit doet erg recht aan alle bedrogen en belogen mensen. Haha, die Bernard Madoff, die moet lekker lang zitten. Haha. Ik hoor het mensen zeggen en ik heb ook wel ergens een gevoel van genoegdoening. Maar wat is genoeg? Die 150 jaar is net zo min te snappen als al die miljarden $$$ die hij heeft weten te ontfutselen. Hadden we hem niet meteen 1492 jaar kunnen geven?

MainMenu (freeware)

Zo eens in de drie maanden doet zich iets voor op mijn Mac waardoor ik terugval op MainMenu. Niet dat het allemaal onoverkomelijk is, het is gewoon makkelijker om via het menu een aantal Unix-achtige zaken te verrichten die anders via de commandoregel plaats moeten vinden. En het klopt: ik ben liever lui dan moe. Na het starten verschijnt in de menu-balk een +-teken middenin een rechthoek met afgeronde hoeken.

In het menu vind je allerlei systeem zaken terug. Bijvoorbeeld de SpotLight database opnieuw opbouwen als-ie niet meer goed werkt; de (systeem) logfiles opschonen waarin van alles en nog wat wordt bijgehouden; de Finder opnieuw opstarten enz. Het gaat allemaal zo veel makkelijker met MainMenu. Neem daarbij de Growl-integratie (welk Mac-programma heeft dat eigenlijk niet, anno 2009?!).

Sinds kort is MainMenu overgenomen door een nieuw bedrijf. Er is geen nieuwere versie verschenen, in welk geval het nog steeds freeware is. Het zou me echter niet verbazen als het shareware worden gaat. In dat geval kan je nog altijd terugvallen op programma's als Onyx. Dat kan veel meer, is freeware maar om een of andere onverklaarbare reden gaat hier nog steeds mijn voorkeur naar uit.

Little Snitch ($)

Bijna elke software die je installeert, gebruikt of zelfs maar aanraakt is een soort Paard van Troje. Je denkt heerlijk, leuk, crea-de-bea bezig te zijn op je PC, maar o o oh, wat gebeurt daar allemaal? De software vraagt, de eerste keer dat je het start, meestal nog of er op internet naar een nieuwere versie gezocht moet worden. Handig dat je daar zelf niet aan hoeft te denken. Maar is dat het enige wat onderwater gebeurd? Apple eigen iLife b.v. vraagt er niet eens om, maar belt gewoon naar huis om even te kijken om... ja wat eigenlijk? Bij het opstarten, hulp pagina's met QuickTime filmpjes te tonen. Maar wordt er ook niet geturfd of er illegale versies in omloop zijn?

MicroSoft had er eertijds geen moeite mee dat er illegale kopieën werden gebruikt voor het besturingssysteem Windows. Het zorgde er immers alleen maar voor dat de software zich als de beroemde olievlek over het water verspreidde. Sinds enkele jaren probeert men koortsachtig alsnog te incasseren middels technieken als GWA. Je denkt een veiligheidspatch binnen te halen, maar dan blijkt daarna dat Windows niet meer goed werkt. Slechts als Crippleware of NagWare. Maar wat heeft dat te maken met zoiets moois als Little Snitch van de Duitse firma ObDev?

Een Mac heeft standaard de beschikking over een inkomende firewall die ongewenste indringers buiten de deur houdt. Maar uit het stukje hierboven moge duidelijk zijn dat een uitgaande firewall ook wel zijn diensten kan bewijzen. Little Snitch laat jou daar op een Mac-vriendelijke manier mee omgaan. Zodra een programma verbinding wil opzetten naar het internet, komt er een scherm Little Snitch tussenbeide om te vragen wat te doen: éénmalig doorlaten/weigeren of voortaan altijd doorlaten/weigeren met nog wat fijn afstemmingen. En het is zo bont te maken als je zelf wilt, maar het hoeft niet.

Propageer ik illegaal gebruik van software omdat je je als een schim op internet kan bewegen? Hoewel aan dat laatste niets verkeerd is (men weet toch al zoveel van iedereen) ben ik van mening dat programma's niet zonder jouw medeweten méér mogen doen dan dat je van ze mag verwachten. Dus niet vijf of acht verbindingen opzetten naar allerlei reclame sites, je PC afzoeken naar cookies om persoonlijke pop-ups voor je kiezen te smijten. Of irritant zeggen dat er een (betaalde) upgrade is, die je helemaal niet wilt. Zoals bv. laatst bij mijn Wacom tekentablet het geval bleek. Little Snitch laat perfect alle software die ik gebruik door. Bijna altijd is er een open source of freeware alternatief beschikbaar. En ja, ook trek ik mijn credit card, speciaal voor software aankopen. Little Snitch is daar zo één van die mijn bewegingen net iets anoniemer maakt. Wat mij betreft een must!

MJ no more

Tanja en ik hebben de Volkskrant. Beter gezegd: zij heeft papieren versie van de Volkskrant, ik lees de digitale versie vk.nl. Maar vanmorgen is het toch fijn om een tastbaar exemplaar in handen te hebben als de nieuwswaarde bovengemiddeld is. Je laat je eens achterover zakken in je gemakkelijkste stoel, vouwt de krant uit zodat je in één oogopslag het gehele artikel kunt overzien zodat de volle ernst volledig tot je kan doordringen. MJ is niet meer.

Ik heb nooit wat gehad met MJ. Ik had het toen meer met artiesten als Madness, Men at Work en dergelijke. Eigenlijk voor elke andere artiest, behalve MJ. Want daar waren mijn zussen al voor. En de hele wereld. Dus was ik tegen MJ. Objectief gezien maakte hij heel dansbare, gave muziek en pas op latere leeftijd kon ik hem ook waarderen. Dat durf ik nu wel toe te geven. Geert Vermeulen van De Nieuwe Snaar deed in hun toneelshow Hackádja de Moonwalk van MJ perfect na. Ook op videoclip gebied heeft hij 't een en ander betekend en anderen geïnspireerd. Maar een blog is niet objectief. Objectieve blogs zijn saai, boring en meer van dat. Dus volhard ik in mijn oude opvatting: who the fuck is MJ?

Voor mij is er maar MJ. Het liefje van Spiderman die hij maar niet kan krijgen, want dat ging zo in die dagen. Smachter-die-smacht... hmmm... hop weer een nieuwe comic. Misschien dat deze week...

Google, hun VOIP-dienst en privacy...

Op internet kun je lezen dat Google bezig is met een op te zetten VOIP-dienst. Bellen over internet dus. Bijna iedere Nederlander maakt daar al min of meer gebruik van, bewust of onbewust via internet/bel/tv-combi-pakketten van Tele2, Ziggo of KPN. En die krijgen straks dus een geduchte concurrent er bij.

Probeer me koortsachtig voor te stellen hoe deze nieuwe Google-dienst zal gaan verlopen:

• dit gesprek wordt mede mogelijk gemaakt door onze sponsor ...
• we onderbreken nu even dit gesprek voor reclame en zijn zo bij u terug ...
• zodra je het woord 'hoofdpijn' laat vallen, komt de boodschap (via wisselgesprek?) 'Met Saridon bent u snel van uw hoofdpijn af'.
• meld je dat je last hebt van ernstige buikloop kan het gevolg zijn dat de huisarts wordt ingeschakeld om uitdroging te voorkomen, maar je zou ook wel eens een pak Pampers thuis gestuurd kunnen krijgen.
• héél zachtjes hoor je op de achtergrond, dwars door je gesprek heen, allerlei reclame. Als zachte maar o zo irritante ruis.

Ik ben in veel gevallen erg blij met Google. Niet in de laatste plaats doordat ik gebruik kan maken van deze gratis blog. Internet is een stuk makkelijker doorzoekbaar geworden met Google en hun mail-dienst zou ik niet willen missen. Maar er zit iets vervelends bij succesvolle bedrijven dat bij tijd en wijle bij mij onwillekeurig naar boven komt. Ze weten al zo veel van iedereen. Zoekopdrachten worden van iedereen tot in lengte der dagen opgeslagen. Leuk als er weer een McCarty tijdperk komt. Als ik mail dat "ik ben gevallen" staan aan de linker- of rechterkant annonces van loop-hulpmiddelen. Hun Google-Docs is even briljant als eng en gaat in dezelfde categorie als het zoeken; ze wéten wat je bezig houdt. En nu dus ook mijn telefoon gesprekken aftappen? Ik vrees dat ik er niet aan ontkom, want hoewel ik naar tevredenheid bel via xs4all, blijft het maar de vraag hoe de andere kant is aangesloten...

Wat te doen bij volle schijven?

Als storage beheerder heb ik op mijn werk een aantal NetApp-systemen onder mijn hoede. Vergelijk ze voor het gemak maar met de thuis-NAS-systemen die je steeds meer om je heen ziet. Bedenkt wel dat het bij NetApp gaat over professionele hardware die 1000-den gebruikers aan kan. Sinds een paar weken ben ik bezig geweest met het fenomeen disk deduplication. Voorheen heette dit A-SIS en was het een betaald product; tegenwoordig wordt het gratis geleverd (vraag er naar bij je toeleverancier!).

Het systematisch ontdubbelen van dubbele voorkomens van blokken op schijf. Als u mij nog volgt (bedankt daarvoor), dan zal ik proberen zonder te technisch te worden, uitleggen wat dat inhoudt. Volgens NetApp houdt het in dat alle aanwezige data slechts éénmaal op wordt geslagen op schijf. Zijn er dus twee of meer dezelfde PowerPoint presentaties aanwezig of films, dan wordt er tijdens de deduplicatie één fysiek verwijderd (zie ook het plaatje); de andere wordt benaderd via een extra verwijzing. A.d.h.v. opgebouwde meta-data worden toegangsrechten e.d. apart bijgehouden; die kunnen immers per gebruiker voor hetzelfde bestand verschillen. Uiteindelijk merkt de (eind)gebruiker er niets van en profiteert slechts de beheerder, annex eigenaar van het geheel, afhankelijk van het bereikte percentage deduplicatie.

Natuurlijk gaan ook hier de kosten voor de baat uit. Op het moment dat je begint met het ontdubbelen van de data, moet je eerst schijfruimte inleveren omdat de hele schijf doorlopen moet worden van A tot Z. Er moet metadata moet worden aangemaakt, vingerafdrukken van unieke schijfblokken gemaakt moeten worden enz. Dus je moet er mee beginnen voordat je hele schijf tjokvol zit. Daarna worden allen dubbele schijfblokken rücksichtslos verwijdert in een sneltreinvaart, wat fysiek schijfruimte oplevert! Let wel: er vindt geen disk compressie plaats wat je nog wel eens deed onder Windows. Compressie vereist weer een heel snelle processor om weer terug te lezen. Het is voorwaar geen sinecure als hardware zich hiervoor opwerpt, maar zoals gezegd doet NetApp dat; goed en snel. Op een schijf van ruim 1,2TB wordt ruim 170GB gewonnen en schijven van 3,5TB levert besparingen op van 600GB. Afhankelijk van het type data bespaar je tussen de 12-28% schijfruimte; het klinkt bijna te mooi om waar te zijn.

Als je nu bedenkt dat dit soort technologie, zoals zo vaak, binnen enkele jaren zich ook in de huiskamer gaat begeven breken er mooie tijden voor ons aan. We kunnen met een gerust hart onze harde schijven laten verslonzen. Nooit meer opruimen op schijf, met het risico dat we per ongeluk zaken weggooien die niet weg mochten ("Welke @!$@#% heeft &%*$@ de vakantiefoto's weggegooid!"). MP3's of DVD's die in ieders thuismap staan; we blijven er straks van af en laten onze computers gewoon zelf hun bende opruimen. Ik kan niet wachten tot het zover is!

Met het mes op tafel

Afgelopen zondag heb ik voor het eerst in mijn leven een TV-opname mogen bijwonen. De wereld van klatergoud. Maar wel een kwis die je meegemaakt wil hebben, namelijk die van Met het mes op tafel. Aangekomen in Hilversum loop je op zondagmiddag(!), op een zéér onwaarschijnlijke locatie die toch juist blijkt te zijn, bij binnenkomst de presentator Joost Prinsen tegen het lijf. Eén van mijn jeugd-idolen, de man die nooit meer van zijn Erik Engerd-imago afkomt. Moet je hem natuurlijk na al die jaren niet meer mee lastig vallen, maar ja, hij is het wél. Net zoals Joop Doderer altijd Swiebertje is gebleven. Ook al hebben zowel Joost als Joop veel meer gepresteerd dan die ene uitstekende rol.

Als de goede man dan ook nog mijn hand schud, omdat -ik geef toe- hij niet anders kan (ik sta met vriend Ruud te praten, één van de kandidaten), dan voel ik mij zeer vereerd. Het ultieme bewijs (de foto) is de met de linkerhand genomen: een nog niet gewassen, vers en warm bedrukte hand.

Alles wat zich daarna voltrekt is grappig en leuk om een keer mee te maken. Een warme familiesfeer ademt het geheel uit. Tijdens de opnames hangen alle aanwezigen aan zijn lippen; wat een charisma heeft die man! Nee, over de opnames klap ik niet verder uit de school. Zet maar in je agenda: 11 september 2009. Misschien zie je wel mijn knieën ;-)

De laatste fase

Nu de vloer geolied en wel er in ligt en alle spullen weer verhuisd zijn van achter naar voren (daar is zelfs een liedje over gemaakt), is goed te zien hoeveel ruimte er op de zolder is bijgekomen. Er kan begonnen worden met het zelf te maken bed! Joehoe!!

Het verhaal van de clv en de WIK

Mijn drie jaar geleden enthousiast opgestarte zolder-project nadert gelukkig zijn einde. Ja, er is veel gebeurd in die jaren; zowel groot als klein genot. I.h.k.v. dat laatste, maakte ik dit weekeinde pardoes een einde aan de herrie die nota bene ontstaan was toen de tussenwand op zolder klaar was. De goed geïsoleerde wand (ggw) op zolder, is de scheiding tussen de toekomstig slaapkamer enerzijds en de combi-ketel (ck) en centrale luchtverversing (clv) anderzijds. Het geluid, nauwelijks gemaakt door de ck maar vooral door de clv, weerkaatst dusdanig tegen de ggw dat er een hele lage, zeer irritante jank dreun (zijd) geproduceerd werd. Omdat de clv volcontinu draait, 7 * 24 * 365 uur per jaar, was ik na een paar dagen de zijd goed wurg omdat de zijd in de huidige slaapkamer steeds doordringender te horen bleek. Je kent dat wel: "Denk niet aan een roze olifant" en ja hoor, je ziet hele kuddes feestvierende roze olifanten in polonaise de Sahara doorkruisen. Dus toen ik de eerste nacht, toen de ggw klaar was, dacht: "Volgens mij... hoor ik... de clv...", vanaf dat bewuste moment is de clv niet meer uit mijn gedachten geweest.

Bent u daar nog? De uren verstoorde nachtrust heb ik niet bijgehouden, maar dit weekeinde mocht ik Eureka kraaien toen ik na vele pas en meet momenten Welters isolatie kubus (wik) over de clv schoof. De wik, gevoerd met zacht zwart heuvelachtig isolatieschuimrubber, zit zo ontzettend strak om de clv geschoven dat impliciet mijn vraag beantwoord werd: hoe voorkom ik dat de wik van de clv dondert? Ik mag blij zijn als ik hem periodiek kan verwijderen voor de jaarlijkse voorjaarsschoonmaak.

Hiernaast is de onafgewerkte wik afgebeeld, en ja, mijn ouwe heer had gelijk toen-ie zei: "Met passen en meten, wordt de meeste tijd versleten." Maar het doel is bereikt; ik slaap sinds afgelopen weekeinde letterlijk als een roos!

Perfectionisme

Vanmorgen bij het binnenhalen van mijn dagelijkse PNN (portie nerden nieuws), tot mijn verbazing gelezen dat Steve Jobs twee maanden geleden een lever-transplantatie heeft gehad in Tennessee (daar was de kortste wachtlijst). Het was bekend dat hij zich voor een periode van zes maanden zou terugtrekken uit de publieke schijnwerpers om te werken aan zijn lichamelijk herstel i.v.m. een hormoonstoornis. De lever verzorgt, als één van de normale taken, inderdaad hormoonafbraak, dus als er iets mis mee is pas een transplantatie helemaal in het plaatje. En zes maanden na de aankondiging op 14 januari dit jaar, zou inderdaad betekenen dat hij 14 juli terug zou zijn. We wachten het af. Toch lijkt het er nu erg op dat hij zelfs in de beheersing van zijn ziekte, een perfectionist is.

N.B. Het is natuurlijk wel heel prettig voor hem als hij dan daarna weer normaal zou kunnen opereren als mens en hoofd van een gezond bedrijf ;-)

Introverte en extroverte wiskundigen

Voor zij die menen dat zowel computers als Wiskunde geen humor in zich hebben, is daar nog altijd de weblog van Koen Vervloesem die het tegendeel aantoont:

Wat is het verschil tussen een introverte en een extroverte wiskundige?

An introvert mathematician looks at his shoes while talking to you. An extrovert mathematician looks at your shoes.

En dan kan ik er weer een dag tegenaan ;-)

Alcohol is leuk maar te veel alcohol...

... is nog veel leuker!

FlexCal (freeware)

FlexCal van FlexGames dicht op dit moment de kloof die er ligt tussen "bezig zijn met je werkzaamheden" en iCal. Apple heeft weliswaar data detectors in Leopard ingebouwd die er voor zorgen dat, als je je muis even stilhoudt boven bijvoorbeeld een datum of adres, respectievelijk de iCal of Adresboek koppeling gelegd wordt. Dit kan erg handig zijn als iemand mailt voor een afspraak (muis er boven houden, klikker-die-klik-klaar), maar soms ben je gewoon met iets heel anders bezig en denk je ineens "Oh ja, die (afspraak/todo) moet ik nog vastleggen." en daar komt dus FlexCal om de hoek kijken.

Met een zelf te definiëren sneltoets kun je een scherm oproepen over je huidige scherm heen, om zo snel even het hoogstnoodzakelijke vast te leggen. Dat kan een iCal-Task zijn maar ook een iCal-afspraak; iCal zelf wordt door FlexCal bijgewerkt. Daarna keer je gewoon weer terug naar datgene waar je mee bezig was. Een absolute aanrader!

Sterretje gezocht

Sommige columns neem ik over, zeker columns zoals deze van Jean-Pierre Geelen uit de Volkskrant van 12 juni.

Cooliris (freeware)

Ditmaal wil ik even Cooliris onder de aandacht brengen, voorheen PicLens genaamd. Het is een uitbreiding op je webbrowser, die je in staat stelt om daarna grafisch te surfen! Het bijzondere van deze platform onafhankelijke uitbreiding is dat het je normale, dagelijkse surf-gedrag niet in de weg zit; je krijgt er alleen extra mogelijkheden bij.

Na installatie wordt de browser balk bovenin uitgebreid met het Cooliris-icoon en zodra je daar op klikt verandert je scherm in een muur van beeldschermen (video wall) waarachter elk scherm een ander verhaal schuilgaat.

Zit je in de video wall, dan kun je rechtsboven zoeken zoals je wellicht gewend bent, maar worden de resultaten grafisch getoond. Heel snel kun je naar rechts (en weer naar links) scrollen langs tientallen beeldschermen. Denk je iets gevonden te hebben van je gading, dan klik je op het betreffende beeldscherm en zoom je als het ware in. Was het niet wat je wilde, toets dan Esc om een niveau terug te gaan. Je kan echter ook direct naar de webpagina gaan om de rest van het artikel te lezen (de meest rechtse knop onderaan het ingezoomde beeldscherm).

Je kunt als je in de video wall zit ook besluiten om gebruik te maken van een aantal voor gedefinieerde zoekopdrachten, zoals (Amerikaans) nieuws, Internationaal (Amerikaans) nieuws enz.

Cooliris werkt natuurlijk ook met gepersonaliseerde content. Daar heb ik nu nog geen ervaring mee, maar later meer hierover. Ook zit er reclame tussen maar die is dan weer rustig en niet schreeuwerig van aard; sommige zijn zelfs mooi zoals de reclame van Vaseline.

Of het een blijvertje is moet de tijd leren; vooralsnog een steeds vaker terugkerend "zalig snoepje".

Nog even dit...

Het zit me niet echt lekker dat de verkiezingen voor het Europees Parlement zijn verlopen alsof er niets is gebeurd. Te meer daar ik wel degelijk vind dat er iets is gebeurd. Iets in Nederland nota bene, waarin het de laatste jaren normaal is om je onvrede zo welig mogelijk te laten tieren, als ware het de nationale volkssport. Afgeven op álles wat er niet goed is in ons landje; we houden er zelfs websites en omroepen op na die niets anders doen dan afzeiken (oa. geenstijl.nl).

Eerst hadden we die Lange en toen hij door een geestelijk instabiele knakker van het leven beroofd werd, stonden de potentiële opvolgers te trappelen om diens erfenis te claimen. Eerst Wilders, toen Herben en nadat Verdonk's populariteit (TON) even snel daalde als dat het gestegen was, bleek Wilders weer back into business. Hij lijkt ditmaal steviger in het zadel te zitten dan ooit. Zijn populariteit groeit en zijn aanhangers klagen moord en brand dat het zo niet langer kan in Nederland, Edam en Volendam nota bene voorop(!) in de dwazen karavaan.

Het blijft raar dat je zo ver kunt komen zonder ooit te zeggen wat je wilt. Want hij is overal tégen en slechts voor één ding: Moslims eruit en dan zullen we het paradijs op aarde hebben. Leren we dan niets van de geschiedenis? Natuurlijk hebben de Hugenoten destijds om de Bartholomeüsnacht gevraagd. En ook de Joden wilden verdelgd worden in de Tweede Wereldoorlog. En anders stonden die negers wel te trappelen, zo blij waren ze dat de KKK was opgericht. Moet ik nog even doorgaan?

In de Volkskrant van 6 juni stonden twee stukken die ik hier van harte aanbeveel om te lezen. De ene is van columnist Bert Wagendorp en de tweede een ingezonden brief van Gerd Leers, CDA-Burgemeester van Maastricht. Vooral dat artikel is de broodnodige nuance waar wij als samenleving op zitten te wachten!