Falend VUmc bestuur

Het lijkt wel alsof ik prikkeldraad heb gegeten als ontbijt. Het nieuws van het ontslag van één van de klokkenluiders van het VUmc-schandaal, sloeg dan ook in als een bommetje. Piet Postmus, longarts en hoogleraar, die de interne strubbelingen uiteindelijk naar buiten heeft gebracht omdat hij vreesde voor zijn patiënten, wordt door een bestuur eruit gekieperd. Iemand die het beste met de mens voor heeft, tabé.

Wat blijkt? Eerder heeft dezelfde Postmus al aan de bel getrokken toen er door Eyeworks opnamen waren gemaakt op de EHBO-post.

Tja, dat is best wel lastig hė als bestuur, kritische medewerkers. Dat zijn vaak -niet altijd- de betere medewerkers naar mijn mening. In ieder geval zijn het betrokken medewerkers, met hart voor de zaak! En wat doet zo'n stoethaspel als een Elmer Mulder (bestuursvoorzitter)? In plaats van op te stappen, precies wat je dus niet moet doen... 

Elk Universitair ziekenhuis wordt betaald vanuit de algemene pot: belasting. Dus ook de directie van de VUmc, de Raad van Bestuur, de onkundigen. Ik zeg: opzouten! Zonder een Gouden handdruk, maar met een flinke oplawaai! En Postmus weer aanstellen, in combinatie met een adviesfunctie. 

Facebook moord 2012

Van vakantie terugkomen was dit jaar wel erg met de neus in de roomboter vallen. De warme dagen in het Loire gebied, gaan moeiteloos over in het huidige Nederlandse weer. Gelukkig kunnen we zo weer langzaam wennen aan ons weertype. Waar ik me wel al direct bij thuiskomst over verbaasde, is wat ik maar gemakshalve noem: de sociale media moord. Polly van 16 jaar, die opdracht geeft haar hartsvriendin te laten vermoorden... Het gezin heeft blijkbaar geld, want de verdediging is in handen van Bram Moszkowicz.

Ik had er tot op heden nog niets over vernomen, sorry. Het geheel dateert al uit begin dit jaar 2012. Maar ik vind het goed dat de eerste rechtszaak (en eigenlijk alle rechtszaken in deze ongelooflijke kwestie) tegen de vermeende jonge dader(s) in de openbaarheid komt. Omdat ik het van het allergrootste belang vindt, dat ouders van hun minderjarige kinderen horen te weten wat hun kinderen op internet uitspoken. Je kunt anno 2012 er niet mee wegkomen dat je er niet weet wat je kind op internet doet, wie zijn of haar vrienden zijn, welke websites er bezocht worden en hoe vaak, wat hun chat-logs globaal bevatten. Ik vergelijk het maar even met dat ik vroeger toen er geen internet was, wel altijd moest vertellen waar ik ging buitenspelen. En met wie. Gewoon, dat moeder wist waar ik uithing.

Het excuus digibeet te zijn: niets van computers te weten, kan op een paar simpele manieren worden opgelost. Bijvoorbeeld door ouderwets regelmatig een gesprek met je kind aan te gaan als ze achter de PC hebben gezeten. Bijvoorbeeld om te vragen hoe het met die vriend of vriendin gaat. Alternatieven bieden zoals sociale gezelschapsspelletjes (scrabble, yathzee, kaarten?), zodat ze zien dat sociale media niet per definitie de enige wereld is die ze kennen. En zo zijn er nog meer alternatieven te bedenken.

En waarom zou je als ouder niet zelf actief gaan deelnemen in het sociale gebeuren? Op zo'n manier kan je in ieder geval de kennis daaromtrent opbouwen. Met je eigen vriendenclub, maar toch ook op op zo'n manier te weten wat er globaal speelt.

Tenslotte bestaat er ook software die als een Big Brother-iets de PC doorploegt, maar daar ben ik geen fan van. Met bovenstaande zaken moet je toch een eind kunnen komen, en brengt je fysiek in contact en gesprek met je kinderen.

Moraal van mijn betoog: het kind alleen straffen vind ik onvoldoende. De ouders moeten worden betrokken in het vonnis. Om te voorkomen dat er in de toekomst herhaling optreedt bij soortgelijke situaties bij andere gezinnen in vergelijkbare omstandigheden.

En vanwege de maatschappelijke betekenis. Onze maatschappij verandert continu en de wetgeving en rechtspraak wordt daar ook continu op aangepast.

Ik ben benieuwd naar het vonnis van de rechter en wens deze alvast heel veel wijsheid toe.