maandag 19 mei 2014

Morgen nogmaals bellen...

Het zal de leeftijd zijn, zei mijn vader al. Als je ouder wordt, word je ook minder flexibel. Ik merk het elke dag, met name natuurlijk in het werk. Dat komt elke dag terug, en als er dan zaken niet gaan zoals je wilt, verwacht, dan word ik daar knorrig van. Een oude zemelaar zogezegd.


Maar ook daarbuiten. Op het fietspad bijvoorbeeld, merk ik dat bijna iedereen aan de foute kant van het fietspad loopt. Fout, omdat dat de richting is waarin iedereen fietst en je dus in de rug kan worden gereden zonder het door te hebben. Wat ik op de lagere school al leerde: loop tegen het verkeer in; dan kun je altijd nog uitwijken als het verkeer je niet ziet. Maar weet iemand of dat nog steeds geleerd wordt? Zo niet, dan is het zaak dat alsnog te doen. Scheelt een hoop irritatie en ongelukken. 


En ook aan de telefoon vanmiddag met ons aller KPN. Die had de hele dag storing. Dus toen ik belde met mijn vraag en men ook intern de site niet kon raadplegen, moest ik later terugbellen. Zogezegd zogedaan. En terwijl ik me weer door HET IRRITANTE KLANTENMENU WORSTEL (1 voor KPN, 2 voor Telfort, ...) hoor ik al gesprekken aan de andere kant. Hierop vraag ik met wie ik spreek?


De andere zijde, blijkbaar niet bewust van de verbinding die er al is gelegd, zegt doodleuk 'er is niet eens verbinding, mafkees!'. Als door een wesp gestoken, riposteer ik met 'ik hoor je toch, lul!' De andere kant, de druiloor, kiest voor de makkelijkste weg. Hij wint. 'tuut, tuut, tuut...' Morgen nogmaals bellen...