zondag 15 april 2012

Geuren en kleuren

Ooit heb ik een verwoede discussie gevoerd of je als individu in staat bent onafhankelijk te denken. Of je uit vrije wil iets vindt, of dat je beïnvloed wordt door allerlei media, reclames, meningen van mensen die er toe doen. Kortom: doe je iets omdat je vindt dat je het wil of dat het van je verwacht wordt?

Naast het genetische aspect, is ieder mens is ook het product van zijn opvoeding. De ouders spelen hierin een belangrijke rol. Sommige zaken hebben zij natuurlijk ook niet helemaal in de hand. Kranten die gelezen worden, televisie die gekeken of radio die beluisterd wordt wel. Maar vriendjes, school en de directe omgeving zijn voor een mens minstens zo belangrijk.

Dat ik zo'n aanloop voor dit stukje neem, komt door de terreur (althans, zo ervaar ik die) van de geur-fabrikant die ons inpeperen dat er zogenaamde goede geuren bestaan die zij produceren en slechte geuren; veelal afkomstig van de mens zelf (zweet e.d.).

Voor elke slechte geur is er een oplossing, in de vorm van hun product:

Recentelijk mocht ik het resultaat ervaren van de succesvolle citroen-geur-lobby. Er bestaat:
  1. het heerlijke weeïge citroen geurtje van groene citroen thee, maar ... 
  2. dat is dezelfde geur is als het schoonmaakmiddel dat GOM op mijn werk gebruikt en ...
  3. tot overmaat van ramp heeft de 5 mei sauna de zalige, vochtige menthol-sauna, vervangen door deze citroen-schoonmaak-sauna-geur.
Yuck...!

Zelf ben ik een minimalist op geur gebied. Ik ben hyper-sensitief als het om geuren gaat. Als een dame of heer, die een wolk van parfum om zich heen heeft hangen voorbij fietst, knijp ik in de remmen of haal snel in. Ook zijn er veelal jongens, die echt menen dat er meisjes naar hen omkijken omdat zij hun Axe-deo hebben leeggespoten onder hun oksels. Vreselijk!

Ik ervaar de meeste geuren als overbodig, belastend en beklemmend. Blijkbaar moet alles geuren: winkels zodat je meer zou gaan kopen, wasverzachters, ach... noem maar op! Natuurlijke geuren lijken niet meer te mogen en Neutral is een gelukkige uitzondering.

Hoewel ik zijn naam helaas niet meer weet (in 1976 -eerste klas- te vroeg overleden docent handvaardigheid op het St-Jans College in Den Haag), zijn zijn woorden in mijn voorhoofd gegrift. hij kon genieten, als hij naast een zojuist bemest weiland stond! De klas lachte en kon zich niet voorstellen hoe zeer hij gelijk zou krijgen.

Zelf houd ik van een gemaaid grasveld wat na een regenbui een heerlijke frisse geur verspreid. En omdat ik niet kan kiezen: een boswandeling, wederom na een regenbui. Geweldig! Daar kan ik intens van genieten en associeer ik met geluk van vroeger, uit mijn jeugd. Ik ben benieuwd naar jouw favoriete geuren?