De website AVAAZ.org is een online petitie site. Zo af en toe komt er een petitie voorbij dat je echt wel tekenen moet. Bijvoorbeeld bij Edward Snowdon. Deze man heeft -ofschoon iedereen het wel vermoedde- de wereld duidelijk gemaakt dat er geen geheimhouding meer bestaat.
Voor mijn werk, maak ik gebruik van RSA-sleutels, een algemeen als veilig beschouwde methode om data verkeer te versleutelen. Hiermee kun je op afstand, bijvoorbeeld thuis maar ook aan de andere zijde van de wereld, werken alsof je op je werk bent. Nu bekend geworden is dat de juist deze RSA zijn ziel aan de duivel (NSA) verkocht heeft voor tien miljoen dollar (zouden er soms andere pressiemiddelen gebruikt zijn!?!?); de gebruikte encryptie waarop dit geheel gestoeld is, is nu simpeler te kraken door die NSA...! Er is gewoon een zogenaamde achterdeur ingebouwd om verkeer te kunnen aftappen...
Daar ga je dan met je goede naam en zo lang wij met ons allen blijven geloven dat dit geen kwaad kan, blijven we er meewerken. Alleen daarom al verdiend hij het niet om in de cel te belanden. Teken dus ook de petitie die hem mogelijk een plekje buiten Rusland geeft; Brazilië in dit geval.
zondag 26 januari 2014
Facebook ofwel ik ben er weer!
Hallo allemaal,
Ruim een half jaar geen posting van mijn kant? Ben ik onder de trein beland, begraven in een of andere uithoek, verstopt onder een van de vele kasseien die België rijk is? Nee hoor, niets van dat al. Ook ik leek naar de Facebook-kant te zijn overgestapt, om een paar redenen. De beste van al is eigenlijk het gemak waarmee je bepaalde zaken kunt delen, en de opmaak ziet er ook nog eens gelikt uit. Ben je in het bezit van een smartphone, dan kun je foto's ter plaatse maken, direct delen en voorzien van (meestal) grappig commentaar. Je legt zo gemakkelijk een imposant dagboek aan, maar wie kan er dan bij? Iedereen? Standaard wel, maar sinds het uit de hand gelopen feestje in Haren doet niemand dit meer. Ook ik beperk de toegang tot een select clubje waarvan ik vind dat die het lezen mogen.
Ook ik ben dus in de FaceBook-fuik getrapt en heb me daar verlustigt aan wat er kan en hoe het gaat, maar zo langzamerhand kom ik er steeds meer van terug. Zo gemakkelijk als het kan, gaat het ook. Het is veelal zo vluchtig wat je deelt. Het niveau van de gedeelde zaken zijn vooral 'Goh, ik heb er zin in...', of 'WTF, ik baal ...', eindeloze foto's van prachtig opgemaakte maaltijden. Een half uur FaceBook is voldoende inspiratie voor een maand lang kook plezier! Maar het blijven natuurlijk wel allemaal positieve berichten, want het hele leven is natuurlijk van nature een tranendal.
Dan is er het privacy-aspect. Simpel een vink die je aan of uit zet, is er niet. Er zijn er vele! Door de bomen zie ik echt het bos niet meer. En tegen de tijd dat je denk dat je het doorhebt, moet je je akkoord verklaren met de nieuwe voorwaarden, zodat je je wederom moet verdiepen in wat er nu weer is bijgekomen of veranderd.
Een zelfgemaakt filmpje, wat ik laatst plaatste over de 80e verjaardag van mijn moeder werd verwijderd door de Big Brother-commissie die vond dat ik auteursrechten schond??? Alles standaard met iMovie gemaakt!? Hoezo auteursrecht-schending!? Komt er straks een andere commissie die vind dat ik te veel borsthaar heb en dan alle van mij op het strand gemaakte foto's verwijderd of zelfs retoucheer? !@#!@$^$&
Dan heb ik het nog niet gehad over de toegenomen reclame, eh, sponsoring. Continu aan de rechterzijde van het scherm zie ik een reclames voor Gays (?! omdat ik de toevallig de pagina van George Takei leuk vind (George is homo en was Commander Sulu uit Star Trek), krijg ik uitnodigingen voor allerlei spelletjes (die ik niet speel omdat ze al mijn gegevens willen hebben), wordt mijn verjaardag telkens gevraagd, krijg ik aanbevelingen voor grasmaaiers van mensen op Aruba!? Zelfs op mijn telefoon zie ik als ik FaceBook start elke keer dezelfde vraag, dat ik de volgende mensen waarschijnlijk wel ken (dus niet!). Wil je die toevoegen aan je vriendenkring: NEE! Opzouten! Anders had ik dat heus zelf wel gedaan, verdorie!
En last, but not least: als je nogal wat mensen kent, laten we zeggen een stuk of 40 personen toevoegt aan je kring, is het bijhouden van alle berichten een godganse een dagtaak geworden! Like hier, like daar. Lezen, filmpjes kijken, muziek video's (kijken en luisteren=) kluisteren. Maar wacht eens even: juist daar, was het me juist niet om te doen. Blogger I'm back!
Ruim een half jaar geen posting van mijn kant? Ben ik onder de trein beland, begraven in een of andere uithoek, verstopt onder een van de vele kasseien die België rijk is? Nee hoor, niets van dat al. Ook ik leek naar de Facebook-kant te zijn overgestapt, om een paar redenen. De beste van al is eigenlijk het gemak waarmee je bepaalde zaken kunt delen, en de opmaak ziet er ook nog eens gelikt uit. Ben je in het bezit van een smartphone, dan kun je foto's ter plaatse maken, direct delen en voorzien van (meestal) grappig commentaar. Je legt zo gemakkelijk een imposant dagboek aan, maar wie kan er dan bij? Iedereen? Standaard wel, maar sinds het uit de hand gelopen feestje in Haren doet niemand dit meer. Ook ik beperk de toegang tot een select clubje waarvan ik vind dat die het lezen mogen.
Ook ik ben dus in de FaceBook-fuik getrapt en heb me daar verlustigt aan wat er kan en hoe het gaat, maar zo langzamerhand kom ik er steeds meer van terug. Zo gemakkelijk als het kan, gaat het ook. Het is veelal zo vluchtig wat je deelt. Het niveau van de gedeelde zaken zijn vooral 'Goh, ik heb er zin in...', of 'WTF, ik baal ...', eindeloze foto's van prachtig opgemaakte maaltijden. Een half uur FaceBook is voldoende inspiratie voor een maand lang kook plezier! Maar het blijven natuurlijk wel allemaal positieve berichten, want het hele leven is natuurlijk van nature een tranendal.
Dan is er het privacy-aspect. Simpel een vink die je aan of uit zet, is er niet. Er zijn er vele! Door de bomen zie ik echt het bos niet meer. En tegen de tijd dat je denk dat je het doorhebt, moet je je akkoord verklaren met de nieuwe voorwaarden, zodat je je wederom moet verdiepen in wat er nu weer is bijgekomen of veranderd.
Een zelfgemaakt filmpje, wat ik laatst plaatste over de 80e verjaardag van mijn moeder werd verwijderd door de Big Brother-commissie die vond dat ik auteursrechten schond??? Alles standaard met iMovie gemaakt!? Hoezo auteursrecht-schending!? Komt er straks een andere commissie die vind dat ik te veel borsthaar heb en dan alle van mij op het strand gemaakte foto's verwijderd of zelfs retoucheer? !@#!@$^$&
Dan heb ik het nog niet gehad over de toegenomen reclame, eh, sponsoring. Continu aan de rechterzijde van het scherm zie ik een reclames voor Gays (?! omdat ik de toevallig de pagina van George Takei leuk vind (George is homo en was Commander Sulu uit Star Trek), krijg ik uitnodigingen voor allerlei spelletjes (die ik niet speel omdat ze al mijn gegevens willen hebben), wordt mijn verjaardag telkens gevraagd, krijg ik aanbevelingen voor grasmaaiers van mensen op Aruba!? Zelfs op mijn telefoon zie ik als ik FaceBook start elke keer dezelfde vraag, dat ik de volgende mensen waarschijnlijk wel ken (dus niet!). Wil je die toevoegen aan je vriendenkring: NEE! Opzouten! Anders had ik dat heus zelf wel gedaan, verdorie!
En last, but not least: als je nogal wat mensen kent, laten we zeggen een stuk of 40 personen toevoegt aan je kring, is het bijhouden van alle berichten een godganse een dagtaak geworden! Like hier, like daar. Lezen, filmpjes kijken, muziek video's (kijken en luisteren=) kluisteren. Maar wacht eens even: juist daar, was het me juist niet om te doen. Blogger I'm back!
Abonneren op:
Posts (Atom)