Mooie reis.

Gisteren weer eens met de gele rups club gereisd en genoten van de vele gedichten en citaten die hierop waren aangebracht.

The Taking of Pelham 123 (one two three)

Gisteravond heb ik de film gezien, na het lezen van de Volkskrant recensie over de herverfilming van "The taking of Pelham 123". Het origineel (met "One Two Three" in de naam ;-) heb ik vroeger ooit gezien en de film moest het hebben van de sterke rollen van de hoofdrolspelers, Walter Matthau en Robert Shaw. Te meer daar de special effects rond die tijd het niet halen met wat er nu allemaal mogelijk is. Denzel Washington speelt de rol van Walter (Matthau) Garber en John Travolta die van (Robert Shaw) Ryder. Die zijn perfect gecast voor hun vertolking. De hele film is een achtbaanrit, zoals te doen gebruikelijk voor dit genre. En ik heb me kostelijk vermaakt maar toch dacht ik vanmorgen 'Er mist iets aan de film' en nu weet ik ook wat.

De film leunt in deze versie zo zeer op de snelle montage, de achtbaan rit en de twee hoofdrolspelers, dat als je je na afloop afvraagt wie er nog meer meespeelden in de film, je het antwoord schuldig moet blijven. Ook is er weinig spitsvondigs meer over van de ontknoping, dit i.t.t. het origineel (Voor zij die hem gezien hebben, is het volgende voldoende: Hatsjoe!).

Is er dan helemaal niets positiefs over de film te zeggen? Tuurlijk wel. Het biedt aangenaam vermaak en ontspanning. Maar ik had het kunnen verwachten, dat elke film na de briljante vorige (Mannen die vrouwen haten), moeite heeft om de hooggespannen verwachtingen van een spannende film waar te maken.

Status bedombouw

Ze zeggen altijd dat oude huizen niet symmetrisch gebouwd zijn, waardoor het meteen het predicaat krijgt van "Oud" en "Zo Gezellig" en "Leuke details!" Het was vroeger niet "Van te voren allemaal zo bedacht". Tot zo ver het stukje roze wolken dromenland waaraan bijna elke jaren 30 huizenbezitter zich graag schuldig maakt. Nee dan ik. Een huis uit het laatste jaar van de vorige eeuw, maar gebouwd met oude hofjes kenmerken zoals bijvoorbeeld het kenmerkende monumenten groen voor de voordeur en ramen. En sinds we het plan hebben opgevat om de zolder gereed te maken, opdat deze ooit als slaapkamer kan gaan dienen, kom ik er achter dat onze woning wel véél details heeft die overeenkomsten vertonen met die oude jaren dertig woningen.

Zo blijkt het midden van het dak, niet het midden van het huis te zijn... Misschien is dit voor menige "doe-het-zelver" een open deur van hier tot Tokyo, maar voor mij was dit even een "Ok... zucht"-moment. Natuurlijk komt het midden van het bed onder de nok uit; nog niet gehinderd door deze kennis hadden we dat al uitgemeten. Alleen blijkt nu dat links en rechts van de bed-ombouw de bergruimtes van afmeting zullen gaan verschillen. Gelukkig heeft de aannemer ook geen moeite gedaan om de balk horizontaal te bevestigen; de balk die de zoldervloer voor en achter scheidt, in de logische verhouding 40-60%. Ook blijken de schuine daken door te hangen. Dat werd al opgemerkt bij de aankoopkeuring en dat zal ik daarom voortaan maar als pittoresk detail bestempelen en niet over doorzaniken.

Een ander pittoresk detail was natuurlijk dat de water- en cv-leidingen opvallend gemonteerd zijn op plaatsen die ik nooit zou hebben gekozen. Wie wil er nu iets met de zolder doen? Niemand toch? Dus hop, even over de vloer de leidingen leggen i.p.v. ze weg te werken in de 30 centimeter ruimte die er ligt tussen het plafond op de eerste verdieping en de zoldervloer. Tja, had gekund.

Zodra bedacht is met welk systeem de bergruimtes open de dicht gedaan kunnen worden, is de ombouw feitelijk klaar. Dus tot die tijd nog even een kleine blik op de oude stand van zaken. We zijn wel al ietsjes verder, maar ja, nu gaat de opleiding van start (Joehoe, ik heb mijn HU-kaart binnen!) en zal ik zeer waarschijnlijk hiervoor minder tijd hebben... Maar wat zullen we hier héérlijk slapen...!

Snoopy

Sinds ik weet niet hoe lang ben ik al een enorme fan van de Peanuts en dan met name die afleveringen waarin Snoopy, dat lieve eigenwijze hondje de hoofdrol speelt. Vele boekjes zitten nog opgeslagen in dozen, wachtend op betere tijden. Tot die tijd moeten we het doen met een toepasselijk avontuur.

Invisible Shield or no shield at all?

Na de aanschaf van de iPhone was mij verteld dat deze 4-8 weken levertijd zou hebben en dat zou mij voldoende tijd moeten geven om een goede bescherming te kiezen voor dit dure speeltje. Omdat ik destijds al gehoord en het resultaat van Invisible Shield gezien had op een iPod, besloot ik internet af te struinen naar Horror-verhalen om mijn als altijd euforische buien naar een realistisch niveau terug te brengen. Er moest wel iets mis zijn; het kán toch niet dat iets van $28,50 zo'n beschermend effect kan hebben...?

Het spreekwoord zegt niet voor niets "zoekt en gij zult vinden", dus ja hoor, daar kwamen ze.

• Iemand sneed de speciaal vormgeven en uitgestanste, beschermende folie maar direct bij zodat de uitstulpels weg waren; anders was het toch niet aan te brengen. Te vergelijken met het aanbrengen van boeklon op een waardevol boek in je collectie; alleen dáár, waar het makkelijk plakken is, maar niet daar waar bescherming nodig is: de hoekjes en randen.
• Een ander schreef: "I'm fairly talented, but couldn't master this". Waar ze dan precies talented in was, zal altijd wel een raadsel blijven maar het leek er op dat ze met een scherm vol luchtblaasjes bleef zitten. Iets wat ik totaal niet kon rijmen met de hoeveelheid lovende kritieken.
• Op diezelfde site is er iemand die meldt: "It completely destroys the good looks of the device".

Het moge duidelijk zijn: ik had de aanschaf al verricht vóórdat ik naar bovenstaande op zoek was gegaan...

Ik nam mij voor om een aantal zaken in acht te nemen:

• Blijf rustig, de luchtbellen verdwijnen na 12-24 uur en mogelijk nog na enkele dagen.
• Laat je iPhone in zijn originele doosje drogen, zodat je een natuurlijke omsluiting van het apparaat hebt.
• Lees de gebruiksaanwijzing. Blijf rustig als het niet direct lukt.
• Leer de palming-techniek, bijvoorbeeld hier en hier.
• Blijf rustig. Gebruik voldoende vloeistof bij het aanbrengen.
• Denk aan hoe je vroeger gekleurde plastic beestjes op de douchewand of de ruiten van auto's aanbracht!

En zo was het afgelopen maandag dat het pakketje, na een week over de wijde wereld gereisd te hebben, mij mocht aandoen: mijn Invisible Shield!

Diezelfde maandagavond heb ik eerst de voorkant aangebracht. Dat was makkelijk, had ik begrepen en ondanks de korte, simpele handleiding en tips, is de allerbelangrijkste en ik herhaal hem nog even: blijf vooral rustig! Het lukt namelijk niet direct, omdat je je iPhone niet wilt verzuipen in het vocht. En tóch is dat wat je bijna moet doen, wil alles soepel verlopen. En ook de buitenkant van het folie moet vochtig zijn, anders kun je de luchtbellen niet wegwrijven.

Vanmorgen heb ik tevreden naar de voorkant gekeken. Die zag er fraai uit, dus moest gisteravond de achterkant er op en dat is geen sinecure. Vooral het kalm blijven is een niet te onderschatten voorwaarde voor het behalen van succes! Ook een schone werkomgeving trouwens met (meegeleverde) pluis-vrije doek, slik, dat is niet helemaal naar wens gegaan maar op dat moment kan je dat toch niet meer terugdraaien.

Want het begin gaat wel; je hebt immers ervaring van de dag ervoor :-), maar de rondingen, uitsparingen en uitstulpsels vereisen héél wat aandacht. De camera opening moet vrijblijven net als de hard- en zacht-knoppen, de connectoren voor de voeding en de hoofdtelefoon. Nou, voordat dat probleemloos blijven zitten ben je een uur of 1,5 verder.

Bekijk eventueel de filmpjes op YouTube. Sinds 11 augustus 2009, 19:12 zit er een Invisible Shield rondom mijn iPhone, joehoe! Victorie!

Mannen Die Vrouwen Haten

Vanavond in het Trianon-theater, de enige échte bioscoop van Leiden, geweest om daar Mannen Die Vrouwen Haten te zien. In één woord gewéldig. Daarvoor ga ik naar de bioscoop. Briljante acteurs, een sterk en onderhoudend verhaal wat je in je stoel duwt en waaruit je bij tijd en wijle opschrikt van de gebeurtenissen; dan weer wordt meegenomen in de achtbaan van het zilveren scherm. Ik ben nog onder de indruk en ben zo blij dat ik nog twee delen mag verwachten. Is dit de film van 2009? Ik verklap alleen maar dat je hem moet gaan zien; vrouwen én mannen.

Hij is binnen!

Vanmiddag heb ik een telefoontje gekregen van T-mobile. De 4 tot 8 weken levertijd van mijn felbegeerde, maar o zo lang uitgestelde aankoop, is teruggebracht tot 1 week. Er was een nieuwe zending ontvangen, dus... Ik ben vanavond direct uit het werk langsgereden en heb hem afgehaald. En dan zegt het apparaat dat er een sim-kaart ontbreekt. Schattig hoor. Maar waarom is nou dat stukje documentatie niet geleverd? $#!@$@#$$%# Gelukkig helpt internet hierbij, want blijkbaar zijn er meer mensen die de subtiele hints van Apple niet begrijpen.

Maar als-ie het dan doet, in één woord Wow... wat is die iPhone mooi! En zo verdraaid intuïtief!? Hop... 30 gratis* programma's er op. Een paar duizend foto's. Muziek komt morgen wel. Even draadloos op mijn netwerk thuis en voorlopig alleen bellen via Xs4all want de SIM-kaart doet het pas na de nummerportering. Geen probleem! Voorlopig eens kijken wat je allemaal met dit wonder der techniek kunt. Helaas niet dit artikel schrijven want dit invulveld wordt niet als zodanig herkend. Jammer... Maar even kijken hoe dat alsnog anders kan. Vooralsnog een paar slapeloze nachten tegemoet...

* Naschrift: correctie, want ik heb direct al één programma gekocht, 1Password Pro: de samenwerkende component op de iPhone van mijn geliefde 1Password-applicatie. Al mijn wachtwoorden, snelkoppelingen etc. draagbaar en direct toegankelijk. Bløf zong het al... ;-)

Ingeschreven!

Joehoe! Ik ben ingeschreven. Het heeft even geduurd, lag deels aan mij dat ik bepaalde gewaarmerkte kopiën (Zalig woord! Wat kan de Nederlandse taal toch mooi zijn...) van diploma's was vergeten te doen toekomen. Maar nu ik terug zijn van vakantie, bleek een check op StudieLink voldoende!