Derde periode en een tandje minder

Was de eerste studie periode zwaar omdat ik moest omschakelen (Hoe leer je ook al weer? Hoe werkt de GR? Hoe zat het ook al weer met... en Waar moet ik zijn voor...), de derde periode kende een ander opvallend verschijnsel: het vak Onderzoek Jaar 1. Hierbij heb ik continu het gevoel gehad op mijn tenen te moeten lopen. Dat er telkens meer van me werd gevraagd dan dat ik leveren kon. Dat ik steeds vragen kreeg voorgelegd die ik nog niet kon weten, met de bedoeling om mezelf in de rol van een leerling te duwen die dit gevoel waarschijnlijk ook elke les kent. Hoogst ongemakkelijk en vervelend kan ik je nu vertellen. 's Nachts ben ik meermalen wakker worden en heb ik mijzelf afgevraagd hoe die ene som nu op te lossen is; en de volgende en de volgende. GRRRRR...

En daarnaast nog een onderzoek, wat reflectie hier en daar en maandag heb ik twee documenten ingeleverd van ongeveer 30 pagina's: een onderzoek naar verpakkingsmaterialen en een dossier met hoofdzakelijk uitgewerkte problemen. Wat een bevalling!

Daarnaast bevatte de periode gelukkig ook een ander vak waarbij ik te maken kreeg met allerlei stoornissen als dyslexie, ADHD, PDD-NOS, NLD enz. Stoornissen die kinderen kunnen hebben en wat voor effect ze hebben, niet in de laatste plaats op het kind zelf, op jou als docent en het groepsproces in de klas! Dit vak voelde als geestelijk erg verruimend door je nu eens te verdiepen in de stoornis. Kijken wat het betekent voor de ouders, het gezin. Dat er op school vaak al het een en ander is geregeld voor als je als docent er mee te maken krijgt in de klas; statistisch gezien zit er altijd wel één iemand in je klas. Dat is tenslotte niet niets, als je naast een zorgleerling nog 25 andere kinderen hebt die om je aandacht schreeuwen...

Daarnaast heb ik bij dit vak geprobeerd te compenseren wat ik bij het vak onderzoek extra presteren moest. Net even een tandje minder gedaan dan dat ik eigenlijk had willen doen; het schuiven van het accent. Dat voelt zo tegennatuurlijk. Ik had het idee me er met een Jantje van Leiden van af te maken, maar van het weekend blijkt dat toch met een RV te zijn beoordeeld. Ruim Voldoende, een zeven!? Ok!

Mijn doel is nu om dit als inzet voor periode 4 als tactiek te gebruiken. D.w.z. net even wat minder hard lopen, zodat ik meer tijd overhoud om te leven. Mijn familie en vrienden wat meer te zien. En daarmee kan ik het ook halen. Dan maar geen CL; een zes is ook goed. Nooit gedacht dat ik dat zou zeggen.