vrijdag 14 maart 2014

iOS 7.1 & iPhone 4

Ik was een van de eersten die zijn iPhone 4 in de waagschaal legde, toen Apple iOS 7 had aangekondigd. Na het ontslag van "hoe heet hij ook al weer" Scott Forstall, grondlegger van het skeuomorfisme (mijn god wat een woord) wist Jonathan Ive met iOS 7 er een gloednieuwe laag over heen te leggen. Ik voelde mij direct debiel, vreselijk. Kon ik het nog uit zetten? Wat een verschil

Ik moest waarschijnlijk even wennen, dus ging niet terug naar versie 6. Automatiseerders zijn toch geen vooruitstrevende mensen, dacht ik nog. Maar ik schrok vooral van de vele fouten op mijn telefoon... Dit was niet des Apple's, meer des laten we voor het gemak ... Microsoft even nemen. Spotlight zocht niet meer op internet, toetsenborden werden niet altijd getoond, contacten waren niet altijd vindbaar, foto's waren vanuit het opstartscherm met moeite oproepbaar, inlogcode scherm moest met drie of vier bewegingen worden opgeroepen, swipe van onder naar boven of van boven naar onder was een drama. Kortom, Kwalitatief Uitermate Teleurstellend.

Dat ik op mijn werk met minder genoegen moet nemen, is een gegeven. Maar dat ik privé achtervolgd werd door deze rommel. Eek... Een nachtmerrie was uitgekomen.

Hoopvol keek ik naar elke update die mogelijk mijn telefoon weer snel, of op zijn minst acceptabel maken zou. Maar tot en met versie 7.0.6 heb ik vergeefs gehoopt... En dan als je het niet meer verwacht kwam tot mijn grote verbazing van de week 7.1 uit met fixes voor de iPhone 4. En wat voor een paar...

Direct ben ik begonnen met installeren. Dat moest ook wel want ik had een BSOD (black screen of death) nog nooit meegemaakt. Het toestel maakte nog wel geluid, maar elke visuele feedback was uitgesloten. Het scherm was en bleef zwart. Op goed geluk uitzetten lukte niet. Drama. Dus via iTunes een backup gemaakt en geüpgraded en een uur later was ik blij!

Programma's die sneller starten, alle hierboven genoemde fouten zijn aangepakt en opgelost, helaas is er niet een knop om te kiezen tussen ouwe lullen stand (skeuomorfisme) versus jonge honden stand (chaos iconerie), maar verder ben ik erg over te spreken dat mijn telefoon uit 2010 (sinds oktober 2012 in mijn bezit) eindelijk weer serieus mee kan doen in het mobiele geweld. Wat feitelijk van meet af aan goed had moeten zijn. Positief eindigend: eind goed, al goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten