Afgelopen maandag samen met Tanja naar het
Mauritshuis geweest. Een tentoonstelling over
Jan Steen en aangezien hij vlakbij heeft gewoond en gewerkt, voor ons een extra reden om er heen te gaan. Na genoten te hebben van het Mauritshuis zelf, de schilderijen en de elektronische begeleiding die echt iets toevoegde, hebben we ook nog even de derde etage meegepikt waarbij werken hingen van Hals, Rembrandt en Vermeer. En inderdaad ook het topstuk van Vermeer: het
meisje met de parel... Ontroering voor zoveel pracht, kunst en geen penseelstreek te veel... Klasse, absolute klasse. Een meesterwerk of luttele centimeters afstand. En hoe zeer ik het schilderwerk ook ken,
het boek wat er over geschreven is, een film. Niets haalt het bij het echte werk. Tip voor de vakantie?
Tot voor kort wist ik niet dat hier een mooie term voor bestaat, nou eigenlijk vergeten want zo langzamerhand komen de lessen Frans weer naar boven. Met dank aan Tanja, mijn Stendhal moment:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten